46 47 [Rozdzielczo�� Pulpitu]

Powstaje »i>wcraN nuhicńuwć pomiędzy sposobem funkcjono ka pod wpływem suhNiancji psychoaktywnej i bez jej udziału ^ar*'« . _e*>słcj" chemicznie może się znacznie różnić od obrazu tej d^cej pod wpływem jakiegoś środka.    ****j ą^tiyu

Uzależnienie od substancji psychoaktywnej jest chorobą eh uleczalna i pierwotną. Oznacza to. że uzależnienie może by^ ^r°^łł*c^_tl nych chorób, a nie odwrotnie. Jest to choroba specyficzna, wy^ gnozy i typowego dla niej leczenia oraz rehabilitacji. Leczenie SS^S: długotrwałym ■ /łożonym, a sama choroba ma tendencje do naw* osoba uzależniona przestała przyjmować substancję psychoaktyw leczenie, niezbędny jest kryzys, czyli taka sytuacja psychologio.^ ¹ dotychczasowe mc chan izmy przystosowawcze są nieskutecznie, a ^ ^ zmy obronne nie pozwalają już dłużej oszukiwać samego siebie.' ^r*^,ech^

Objawy zespołu abslynencyjnego

Przerwanie przyjmowania substancji psychoaktywnej lub zmniejszę dawki wywołuje zespół abstynencyjny — pojawienie się różnych doleglj¹''^ fizycznych i psychicznych. Objawy zespołu abslynencyjnego zależą od«!? mowanego środka uzależniającego, np. zespół abstynencyjny wywołany j^? Idem w organizmie substancji powodującej uzależnienie fizyczne (np. j,_Cr^d my > powoduje dolegliwości fizyczne. Natomiast przerwanie przyjmowani substancji uzależniającej psychicznie (np. marihuany) nie zawsze wywołuje objawy fizyczne, dlatego narkomani uważają, że nie są uzależnieni.

Najczęściej występującymi objawami abstynencyjny mi są: bezsenność,

mioty. biegunka, brak łaknienia, a także napady drgawkowe oraz zaburzenia świadomości (majaczenia). W początkowym okresie, po odstawieniu substancji psychoaktywnej, objawy zespołu abslynencyjnego stopniowo nasilają saę. a po uzyskaniu poziomu szczytowego, stopniowo ustępują. Czas trwam tych objawów waha się od kilku dni do kilku tygodni-

III. Profilaktyka i leczenie uzależnień

Profilaktyka uzależnień to proces polegający na wspieraniu zdrowia poprzez umożliwienie ludziom uzyskania pomocy potrzebnej do przeciwstawiania się trudnościom życiowym oraz osiągania subiektywnie satysfakcjonującego, społecznie konstruktywnego i bogatego życia. W działaniach profilaktycznych można więc rozgraniczyć dwa nurty.

-    stwarzanie warunków, w których człowiek może realizować siebie, rozwijać swoje możliwości, poszukiwać własnej tożsamości, a w efekcie stawać się człowiekiem zdrowym fizycznie, psychicznie, społecznie i duchowo,

-    likwidowanie czynników szkodliwych dla zdrowia, takich jak: złe warunki ekonomiczno-społeczne, stresy psychiczne, zagrożenie wpływem negatywnych wzorców zachowania, przemoc (Duffy E. T. za: Gaś Z. B,

1993, s. 13).

Obie te części są komplementarne, jest bowiem niemożliwe, by człowiek byt zdrowy, gdy patologiczne jest jego najbliższe środowisko. Z definicji profilaktyki uzależnień wynika również, że powinna ona być częścią systemu społecznego, w którym współdziałają osoby poddane procesowi profilaktycznemu z osobami realizującymi go.

Podstawowe cele działań profilaktycznych to:

-    prowadzenie szeroko pojętej edukacji, dostarczającej bogatych i rzetelnych informacji o zjawisku (zjawiskach), którego profilaktyka dotyczy.

-    kształtowanie społecznie akceptowanych wzorców zachowań.

-    kształtowanie świadomych wzorców konsumpcyjnych.

-    kształtowanie umiejętności nawiązywania i utrzymywania bliskich więzi z innym człowiekiem,

-    kształtowanie i rozwijanie umiejętności poznawania i rozumienia siebie (swoich zachowań i reakcji).