59 (8)

59

Stanisławową Franką ożeni, to jeno dawać na zapowiedzi i tyła.

SZCZEPAN.

Nie pojąłbym ci jej, zęby nie to, ze da trzysta papierków, bo co prawda, to ta niewielki honor dla mnie zona w górnicy. Wolałbym służyć jesce jedną kapitulacyę, to alboby mię avan-sirowali na lajłmana, albo tez patent wysłużył i siedział na retrycie.

KATARZYNA.

Nie wydziwiajno tak bardzo; lepiej ci tu przecie siedzieć na gruncie, jeść, pić i nic nie robić, aniżeli się włócyć po świecie i jesce kaj w batalii kulką w łeb dostać.

SZCZEPAN.

Wiecie co, ze mię juz zacynacie nudzić wa-semi obządkami. Jabym tu wnet z wami skre-pirował. Wolałbym w Italii być siustrem i Zole do Stiblów pasować, aniżeli tu być takim jako wy ślachcicem. Jak mi się sprzykrzy, to się będę meldował w Werbecyrku, zęby mię transportem poprowadzili na spadek do Śtajermarku, albo do Italii. Z całym wasym ślachectwem, toście nie warci italiańskim żydom świece na sabas pucować. Jak mi nie dacie spokoju, to zaraz się zbierę Sakum pakum i powandruję do Majlandu. Oj ślicna Italio! ja tu skrepiruję przez ciebie.

*7'*.

a

Śpiew Nr 7.

Nie mas jak w italskim landzie, Dziewuch tam przez liku,