DSC05696 (2)

Stanisław Herakliusz Lubomirski

Oto się jak na nowo znowu odrodziło,

Nie to teraz jest, które pierwej cię zdradziło,

Lecz to, które niebieska ręka przerobiła Twoja, mówię, kiedy go do życia wskrzesiła.

I toć się już oddaje, toć się ofiaruje    io<»

I służyć ci do śmierci wiernie obiecuje.

Ermida

To zgoda, a konterfekt rychło nazad będzie? Amintas

Tyrsis go ma, niech wróci.

T y r s i s

Nikt mi nie dowiedzie,

Ad ras t wyzira, kiwa na Filandr a, by prędko szedł. Abym go miał, kogoś to inszego zdradziectwo.

Ze go nie mam, ja bogów biorę na świadectwo.

SCENA XII

Filander, A dr a s t i wzwyż mianowani Filander

Owo ja, o Ermido, idę z konterfektem.

Lisetta i Pasterze

A to kto?

Filander

Z tymże sercem i z tymże afektem, Który cale odbiegłszy królewskiej godności, Szukałem utraconej niewinnie miłości.

Oto ja, ów Filander, który się kochałem,

Który serce i wolą w ręce twoje dałem.

O królewno, ty sama, nie wiem sam, z jakiego Podejrzenia chciałaś mię widzieć strapionego. Porzuciwszy koronę, między pasterskimi

Wolałaś żyć trzodami, a wzgardziwszy mymi Szczerymi usługami i życieś mi wzięła,

Kiedyś mi obecności twej szczęście odjęła.

Oto ja, uniżony, nisko suplikuję,

Skarż mię, jeżelim winien, a jać obiecuję I karę wdzięcznie przyjąć, a potem statecznie Służyć ci aż do śmierci i kochać cię wiecznie.

Ermida

Przyznaję, o Filandrze, żem twojej miłości Nie umiała szanować i żem z gorliwości Pewne o twej wierności podejrzenie miała. Płochość to ma sprawiła, tak Fortuna chciała, Abym też spróbowała stanu pasterskiego,

Nie umiejąc poważać sobie królewskiego.

Oto widzę, że i tu, chociaż przy wolności,

1070»

Nie masz spełna szczęśliwej bez zdrady miłości. Uznaję, że najlepiej swym się kontentować Zawsze stanem, a cudzych darmo nie próbować. Nie darmo to wyroki same sporządziły,

Że różnych w różne stany ludzi podzieliły.

Oto ja to nieszczęściu memu przypisuję,

Com zrobiła, i teraz wiernieć obiecuję Statecznie przyrzeczonej hołdować miłości I innej nad twę miłość nie chcąc szczęśliwości.

Filander

Pójdziesz przodem, Adraście, aby był gotowy W pałacu apartament prędko dla królowej.

Ł i s e 11 a

Odpuść, proszę, królewno, żem cię nie poznała ¹⁰⁸⁰ Być panią, oftoj teraz gdym się dowiedziała,

iv. 1081 panią — królewną A o ft o] wg Ak — aż Z A W o N.

223