Stanisław Herakliuaz Lubomirski
Amintts
wstalszy
I pierwej mi przyczyną tak zbytniej śmiałości,
I teraz były gniewu twe własne piękności.
Tyś sama winna temu.
Ermid a
obróciwszy się do Tyrsisa
A ty co takiego
Uczyniłeś, żeś na gniew tak zarobił jego?
Tyrsis
Sam nie wiem, nie winienem, ni w czym się nie czuję, Tu przychodzę do niego i tak go znajduję Z dobytą w ręku szpadą do mnie idącego.
Pytam się, com li winien, tak szalejącego.
Odpowiada, żem zdrajca, żem mu twej piękności Wydarł z ręku konterfekt. Pełen zawziętości 950 Chce mię zabić niewinnie, a ty w tym przychodzisz, O przedziwna bogini, i jego odwodzisz.
Ermid a
To widzisz, o Laurello, co za szczęśliwości Ma w sobie stan pasterski, jeźli takie złości W nim panują. Takież to szczęśliwe swobody Tu kwitną między cierniem zdrady i niezgody?
Cóż mówisz? Powiedz teraz, odpowiadaj na to. Wszakeś mnie tu przywiodła?
Laurella
Nie wiem, co rzec na to.
Amint as uklęknąwszy
Przyznaję, o bogini, żem z popędliwości 960
w. 956 zdrady — zdrad A i niezgody - — obmierzłe głogi A.
1 pierwej siłę zgrzeszył, i teraz z śmiałości.
Owo schylony u nóg twoich pokutuję,
Występku tylko, a nie miłości żałuję,
Dla której i nieszczęścia szczęściem by mi były,
I śmierć w słodkie by się życie przemieniły.
Nie jam jest winien temu, w czym mię ty winujesz, Tyś sama jest przyczyną, a czemuż gotujesz Niesłuszną twej niełaski pomstę sercu memu?
Nie memu to uczynisz krzywdę, ale twemu,
Które się twym mianuje, o wdzięczna bogini! 970 1 serc pokornych niebieska ręka pomst nie czyni.
SCENA XI
Lis et ta, Al izb a, Er mi da, Laurell a, A min t as, Tyrsis
Lis et ta z Al izbą wchodzi,
Lisetta
Owoż on i Beliza, a trzebaż lepszego Szukać nad to dowodu niewierności jego?
Wstań, zdrajco! I śmiesz jeszcze przy mej obecności Być cudzej bałwochwalcą w oczach mych piękności?
Porywa się Amintas.
A kędy słowo dane? Gdzie poprzysiężone Jawnej prawa miłości, od ciebie wzgardzone?
E r m i d a
Co słyszę?
Lisetta
A tak-że to za moje wierności Płacisz, zdrajco, tak ciężką sumę niewdzięczności?
I na takążem ja sobie wdzięczność zasłużyła? 980 Cóżem ci niewiernego kiedy uczyniła?
210