Stanisław Heraklinsz Lubomirski
A d r a s t
U mnie też właśnie teraz na żołądku trwoga.
FU a n d er
Juz idź jeść, miły bracie, a nie trawiąc czasu Najadłszy się suknie mi przyniesiesz zawczasu Pasterskie. Ja tam idę, gdzie mnie miłość wiedzie. 220
A drast
A jam gotów do usług, byle po obiedzie.
scena v
Br mi da, Laurella, L i s et t a Ermida
Tośmy już po pastersku i śmiele możemy Nic się nie obawiając iść wszędzie, gdzie chcemy. Pójdziem miedzy pasterki, wszak gdy ich strój mamy, Nic nam więcej nie trzeba. A gdy się poznamy Z jedną i z drugą oraz z nimi paść będziemy,
I zarazem w regestr się pasterski wpiszemy.
Ale, wdzięczna Laurello, trzeba, byś wiedziała,
Co mi się też tu za rzecz foremna przydała.
Pamiętasz, kiedym owo niedawno zasnęła? 2,0
Tyś odeszła, a jam się prętko wtem ocknęła.
Postrzegę, alić miasto konterfektu mego,
Którym miała u boku, mam kogo inszego.
Strój, ot, widzę, pasterski, lecz nie znam osoby. Dziwno mi to, zaprawdę, na co li i kto by To takowy uczynił. Już bym rozumiała Na Filandra, gdybym go inakszym nie znała.
Laurella
Dziwny słyszę przypadek, lecz nic łacniejszego,
Jak zgadnąć, na co li to i co to takiego.
Oto tak, że kiedyś ty przy żrzódle leżała, 240
Jam po suknie odeszła, a tyś wtenczas spała.
Pasterz znać upragniony szedł do zdroju wody
Szukać dla ochłodzenia i twojej urody
Sta wszy się niewolnikiem, konterfekt ci odpiął,
A swój ci jak najciszej na to miejsce przypiął.
Ale mówić przestańmy, widzę, że ktoś idzie Z tego gaju, obaczmy, czyli nie tu przydzie.
Tu zaprawdę, jakbyśmy tego nie widzieli,
Schylmy się do krynice, jakbyśmy pić chcieli.
L i śett a
Dobry dzień, pastereczki, a cóż tu czynicie, 250 Że tak same nad tym tu potokiem siedzicie?
Laurella
Uchodząc upalenia teraz słonecznego,
Przyśliśmy się ochłodzić tu do źrzódła tego.
L i s e tt a
A skądżeście się do nas w te kraje wybrały,
Bośmy was poznać szczęścia dotychczas nie miały?
Ermida
Myśmy nie z tych tu krajów, aleśmy słyszały O pasterskich wolnościach, dlategośmy chciały Przyść w te kraje, abyśmy żywot prowadziły Spólnie z wami pasterski i uciech zażyły.
L i|ett a
Bardzo się z tego cieszę.
w. 255 poznać — znać A szczęścia — om. A dotychczas nie — dotychczas za swoje nie A. w. 259 pasterski wg Ak — pasterki N Z W A.
181