DSC05671 (4)

Stanisław	HerakUuu Lubomirski
	Kupido
o co, że nie?	Merkur
0 co, że wymogą?	Kupido
0 co, że nie?	Obaj
	oraz

Więc pódźmy o lepszą sprawę:

Kto z nas górą będzie,

Kto serce posiądzie,

Ten będzie miał większą sławę.

Kupido

To zgoda.    6o

Obaj

oraz

Pódźmy, kiedy pogoda!

Merkur

Wszak ujrzysz, żeć pokażę.

Kupido

Wszak ujrzysz, że nie!

Merkur

O zakład, że dokażę.

n    Kupido

° zakład, że nie!

w. 46 lepszą sprawę wg Z — lepszą N W A Ak. w. 47 Kto z nas wg Z — Kto li z nas N W Ak. gór I będzie wg Z — przewiedzie N W A Ak. w. 49 w i ęk s zą sławę wg Z — sławę większą N W A Ak po w. 50 w przekazie Z W: To zgoda.

AKT PIERWSZY SCENA X

Er mi da, Laurella Laurella

Dobrzem ja tobie kiedyś, Ermido, mówiła,

Że nie wszytkie rozkoszy w berle zasadziła Niestateczna szczęśliwość. Często wiejskie chaty Radniej widzi fortuna niż pańskie szarłaty.

A tyś mi ani słowa na to rzec nie dała,    ⁰⁰

Aż dopiero gdyś sama szczerze skosztowała Niewierności Filandra. Odbiegasz korony I szukać odpoczynku idziesz w dzikie strony.

Wierz mi, wierz mi, Ermido, więcej w osobności Zażywa serce pociech aniźli w godności.

Mierniej strzela Kupido, gdy sam jest na stronie, Nie umie Miłość słodzić pieszczot swych na tronie.

Ermi da

Żem Filandra kochała, to nie moja wina;

Wszak ludziom ludzi kochać nie jest to nowina.

Ale gdym skosztowała jego niewierności,    ⁷⁰

Że odchodzę, nie ze mnie, ale z jego złości Jest przyczyna. Tam pójdę, kędy sama cnota

E r m i d a — Ermilda A konsekwentnie w całym rękopisie, w. 57 Że — Byś A.

w. 58 wiejskie cha ty — wieskie szaty Ak.

w. 60 na to rzec — rzec sobie A.

w. 61 skosztowała — spróbowała A.

w. 63 szukać wg AZ — szukasz N Ak.

w. 64 wierz mi, Ermido, więcej — Ermido więcej

powiem A.

w. 70 A1 e — Alecz A skosztowała — spróbowała A. w. 71 ze mnie — z swojej A.

173