DSC05678 (4)

Staniała w HerakUusz Lubomirski

Staniała w HerakUusz Lubomirski

ju ’£• li

po|||

ntolog¹⁰

i ||g|

| i

Wszędzie być, znać się nie dać, a w tym upatrować, Kędy by się Ermida teraz obracała,

Jeiliby z pasterkami kędy nie siedziała.

Ale trudno dojść tego, trzeba dobrze z głową I nogami tu robić barziej aniż mową.

Lecz czuję, ze już flota konceptu jednego    ³⁴⁰

Ingolfuje w ocean dowcipu mojego.

Ot tak sobie postąpię: trzeba z pasterzami Wziąć mi przyjaźń, a potem różnymi sztukami...

Ale widzę, jacyś dwa pasterze przychodzą;

Skryję się, wysłucham ich, właśnie mi wygodzą.

scena n

Amintas, T y r s i s Adrast kryje się za siano wysłuchując. Amintas

Ponieważ twej przyjaźni, Tyrsysie kochany,

Jestem pewien, z wielu miar częstokroć doznanćj, Wiedzże o tym, że u mnie nie masz nic takiego, Czego bym ci nie zwierzył najsekretniejszego. ³⁵⁰

T y r s i s

Dziękujęć, żeś tak łaskaw, ty też wiedz wzajemnie,

Że nic serce me nie wie bez ciebie tajemnie.

Więc słucham, co mi powiesz.

Amintas

Że jestem zraniony,

Toć powiem, i miłością przez gwałt zniewolony.

w. 342 postąpię wg Z W A Ak — postąpić N. w. 346 za siano wysłuchując — za scenę i coraz wyziera W.

T y r s is

A któż cię tak zniewolił?

Amintas

Blask śpiącej piękności Założył w sercu moim pożary miłości.

T y r s i s

A to jako być może, kiedy ona spala?

Niś ty widział jej oczu, ni ona widziała Twych wzajemnie. Słaby to fundament kochania Sen kochać i na jawie być więźniem uspania. ³⁰⁰ A jeźliś jeszcze pierwej jej nie znał do tego,

Nie wierzę, żeby trwała moc kochania twego. Pamiętaszże jej piękność?

Amintas

Choćbym nie pamiętał,

Kiedy mam jej konterfekt, jakbym sarnę widział. T yrsis

O, to dosyć; ale go nie sama oddała?

Amint as

Alem go ja jej odpiął, wtenczas kiedy spała.

T y r s i s

To jej ani znasz przedtem, ni wiesz jej imienia? Amint as

Toć największa przyczyna mego utrapienia.

T y r s is

A nie wieszli przynamniej, gdzie się obróciła?

Ami nt as

Nie wiem nic.

187