DSC05691 (2)

Stanisław HeraJciiuaz Lubomirski

filmdir

A konterfekt?

A draat Owo jest.

Filander

Już też nie ludzkiego Masz ducha, o Adraście, ale diabelskiego.

Tak dobrze i tak sprawnie, i w tak krótkim czasie! Już mi wierz, takie szczęście nie zawsze uda się. Przyjmij teraz ten pierzcień; więcej obiecuję,

Jak się cale w zamysłach mych ukontentuję.

Adrast

Dziękując, o Filandrze, spodziewam się tego,

Że cię wkrótce obaczę spełna szczęśliwego.

Filander O Ermidzie co wiesz?

Adr ast

Tu w jednej gęstwinie

Jest jedna śliczna łąka, z której żywe płynie ⁸⁵⁰ Żrzódło, tam ją zastaniesz; zawsze tam z wieczora Zwykła bywać, tam się też przechadzała wczora.

Filander

Więc pódźmy nie bawiąc się, a będziem czekali Tej godziny, abyśmy jej nie omieszkali.

Adrast

Tędy droga.

w. 852 też wg ZA — i NW Ak.

w. 853 będziem czekali — będziemy czekać A

w. 854 jej nie omieszkali — nie mogli omieszkać A.

Filander Idź przodem.

Adrast

Jeżeli nie zbłądzę, To Waszą Królewską Mość dobrze poprowadzę.

SCENA VI

Ermida, Lauretla Ermida

Darmo mówisz, Laurello; widzę, że w tym stanie Nie masz nic szczęśliwego spełna. To me zdanie,

Że takiż kłopot jest paść, jako i panować,

Tak się i tu, jak i tam jest o co frasować.

Taż niewierność w pałacu, co w pasterskiej budzie, Taż bieda jest, widzę, paść bydło co i ludzie.

Laurella

Przecie tu mniejszy kłopot, bo między mniejszymi. Ermida

Toż to być panem z pany, jak niższym z niższymi. Każdy musi przejrzeniu hołdować swojemu, Znośniejsze jest w swym stanie nieszczęście każdemu.

Laurella

Ale w królewskim stanie nie masz tej wolności, Spokojniejsze ma myśli serce w osobności.

w. 855 zbłądzę — zmylę Z.

w. 858 szczęśliwego — szczęśliwszego A To me — moje A.

w. 864 panem — Pana A pany — Panem A j a k n i ż-szym z niższymi — jako niśkim z niskimi A. w. 865 przejrzeniu — z przejźrzenia A.

213