5

PRAWA ENGLA

Badając budżety gospodarstw domowych Engel stwierdził, żc wraz zc wzrostem dochodu spada udział wydatków na żywność. Oznacza to, żc wydatki na żywność rosną w tempie wolniejszym od przyrostu dochodu, czyli względna zmiana popytu na żywność jest mniejsza od względnej zmiany dochodu. Współczynnik dochodowej elastyczności popytu na żywność zawarty jest w przedziale 0 <E_DPp< 1 - rys (a).

Inaczej zachowują się wydatki na odzież i mieszkanie. Udział tych wydatków na ogół nie zmienia się wraz ze zmianą dochodu, czyli względny przyrost popytu i względny przyrost dochodu są równe. Współczynnik dochodowej elastyczności popytu jest więc zbliżony do jedności ( e_dp = 1) - rys (b).

Wydatki na samochody, meble, podróże, ochronę zdrowia, wypoczynek, biżuterię wzrastają w tempie szybszym od tempa wzrostu dochodu. Oznacza to, że względna zmiana popytu na te dobra jest większa od względnej zmiany dochodu czyli współczynnik dochodowej elastyczności popytu na nie jest większy od jedności (Edp_p> l)-rys(c).

Z faktu, że udział wydatków na poszczególne grupy dóbr zmienia się wraz ze wzrostem dochodu wynika bardzo istotne spostrzeżenie: zmiana dochodu powoduje nie tylko zmianę poziomu, ałe i struktury wydatków.