7

13. Różnicowanie form Ieukocvtamvch w barwionym rozmazie krwi

różnicowanie Schillinga ⁴ oglądamy pod powiększeniem 100x

używamy olejku emersyjnego, żeby wyraźnie widzieć formy leukocytame

no 1 ,yinmv'T00 kolejnych- które widzimy i uzyskujemy wynik %    lvvv'“ 2«0tyf    od    £,<ciywy

napotkane krwinki białe zaliczamy do właściwych grup i zapisujemy je w odpowiednich poziomych szeregach tabeli neutrofile 60% limfocyty 30% monocyty do 10% eozynofile do 6% bazo file 0,5-1%

Wil\j

4<?o

N\AtX. ż

GRANULOCYTY

^V,,L

X    < I

/<&✓

AGRANULOCYTY

l0^v'Uoy,^|e

eozynofil <(t? /=>

XlV**PCM0VV€

neutrofil (D’/

y F^o (tftnivi'_Ł

monocyt

limfocyt

f)i/ źii 1^0 (to

c^roffLA-twy

CV?ć    ‘so.yito**?

J-J - fĄ ±Ol<XĄf£

14. Onomość minimalna i maksymalna, znaczenie kliniczne pomiaru

04j-Q46%^r NaClf= minimalna oporność osmotyczna TTT^TfM Vo r-r NaCl(= maksymalpa oporność osmotyczna

. Oporność minimalna to stężenie roztworu, w którym^nie nastąpilajeszcze hemoliza.

Oporność maksymalna to stężenie, w którym . najmłodsze i najbardziej ^ wytrzymałe krwinki nie uległy' jeszcze bemolizie.    - .-

W statywie umieszcza się(^psuchych probówek. Przygotowuje się szereg rozcieńczeń soli kuchennej od^0,7. do Q-3%tZ przeskokami od probówki poprzedniej do następnej 1p'0,02% NaCI j do każdej z tak przygotowanych probówek dodaje siei2-3 krople^krwi

pc^lS min^można odczytać wynik, polega to na znalezieniu stężenia soli w probówce, w której roztwór nad opadłymi (nie hemołizowanymi) krwinkami jest jeszcze,bezbarwny- to najmniejsze stężenie roztworu, w którym_fnie nastąp ilajeszcze hemoliza, stanowi^mmimalną granicę^ oporności

następnie odszukanie probówki, w której na dnie znajduje się najmniejszy osad. krwinek czerwonych niehemolizowanych, oznacza granicę maksymalnej oporności, gdyż już w następnej probówce o stężeniu o 0,02% mniejszym wszy stkie krwinki uległy hemolizie i na dnie probówki nie dostrzega się już osadu

7