4 (366)

56

. historyczna opowie*

lnWy0^a,h,5ł y

^{2 2} clv M⁷'^{lemy mówili} ° tr/cba prze/ to rozumieć mimetyzm, (jak^>ajnowsi francuscy    przedstawiania. Trzeba więc poj_mo-

H.....i. nroces naśladowania P    . dynamicznym sensie

• ynstać zachowany w tłumaczeniu minie-, * raki sam znak powinien-*    _ic(wic, _CZy ttó o przedstawieniu

“fezy będziemy mówił,^ _tr/cba przez te, rozum,cć m,metyz_m

wać naśladownictwo lub przedstawicniic    przedstawiające dzieła.

doprowadzania do przedstawrmnm^przekia¹ ^    _y, _Arystoldt,

Stosownie do tego samego wy mb    >    _{cdii> trzcba} będzie rodzie wylicza, i ^fintowat s e ,.c^    ^    _S2tuki

zumieć przez to me „części dzieła P . kompozycji⁷.

oni pozycji'.    , dynamiczny znak, którym przy-

Jeżeli kładę ^ta* ^?*™_{trvwał ca}łą późniejszą analizę, czynię to miotnik „poetycki” będzie op J    . _{k iążki} będę bronił pierw-

celowo. Gdy w drugiej , ^c.cjcJ.    _{do (socjologicznc}.

szeństwa rozumienia narr t    ^ ^ _{w stosun}ku do (struk-

go lub innego) wyjaśniania    _{ianja w} ’_opovvi_cści fikcyjnej, to będę

turalistycznego lub i g )    - ‘ działalności intryg w stosunku do

struktur, uchronionych paradygmatów, ponadczasowych niezmienników^ Nie będę tu wtęcej o tym mówił. Dal-szy ciąg rozjaśni dostatecznie mój zamysł.

Ale oto przed nami para mimesis-mythos.

Poetyką Arystotelesa ma iyiku jtunw    ;

pojęcie jest definiowane wyłącznie kontekstowo i w tym jedynym ze swoich zastosowań, które nas tutaj interesuje - jako naśladownictwo

Poetyka Arystotelesa ma tylko jedno scalające pojęcie - mimesis, lo /r,,u_Viar7ni(> kontekstowo i w tvm jedynym ze

swoich zastosowań, Które nas tutaj imeiebuju - ja™ lub przedstawienie akcji. A jeszcze ściślej: naśladownictwo lub przedstawienie akcji za pośrednictwem wierszowanego języka, czyli z towarzyszeniem rytmu (do czego dochodzi widowisko i śpiew w wypadku tragedii stanowiącej pierwszoplanowy przykład)*. Bierze się jednak pod uwagę tylko naśladownictwo lub przedstawienie akcji właściwej dla tra-

storia jest usprawiedliwione. Nic zachowałem go jednak z.c względu na to, jak ważna jest w mojej pracy historia w sensie historiografii. Francuskie słowo histoire nic pozwala jak

. :,: , '    ................. °.........—"iMuire mc pozwala jak

angielskie dokonywać rozróżnienia między story i history. Natomiast słowo intryga kieruje natychmiast ku swojemu odpowiednikowi, układowi zdarzeń, czego nic czyni tłu maczenic J. Hardy ego: fabuła. (Podstawą dla polskiego przekładu książki Ricoeura iett loetyka w tłumaczeniu Henryka Podbielskicgo, w: Arystoteles, Dzieła mzystkie t VI Warszawa 2001; Mythos jest tam tłumaczony jako fabuła co śladem ft    ' ‘ .

słowem intryga (przyp. tłum.)].    co śladem Rieoeura zastępuję

G. frlse. £rc/47 a S—18. Komentator sugeruje nawet tłumaczenie terminu mimo ■ i pojawia ssę w liczbie mnogiej (47 a 16), jako imitalmgs, aby pokazać „    " ^g<Y

ny wyraża właśnie działanie poetyckie. Końcówka sis jak w poiesis podkreśla procesualny charakter każdego z tyci, terminów. *    ' ^V

^x Jednak „przedstawienia w obrazach” (47 a 19). wsDomnhm* u/    .

■    - nie

ialar$tttnjj

m i

jest poświęcony ,jak przedstawienia”, a nic jego „co” i jego metodzie” (yab^ - ^klÓry przestają dostarczać wyjaśniających porównań zaczerpniętych z malar.sl    ^ ~