transport cz膮steczk臋 wbrew gradientowi ich st臋偶e艅, wymaga nak艂adu energii metabolicznej; Do tego celu niezb臋dna jest energia najcz臋艣ciej wydzielona z rozpadu ATP pod wp艂ywem ATP-azy. Transport przez b艂ony biologiczne; rodzaj przenikania zwi膮zk贸w chemicznych przez b艂ony kom贸rkowe, kt贸ry' zachodzi z udzia艂em pewnych mechanizm贸w transportuj膮cych lub substancji przeno艣nikowych, ze 艣rodowiska o mniejszym st臋偶eniu do 艣rodowiska o st臋偶eniu wi臋kszym, czyli wbrew gradientowi elektrochemicznemu. Taki transport wymaga dostarczenia energii chemicznej lub zmniejszenia entalpii swobodnej uk艂adu. Warunki: 1.niezb臋dna obccno艣 specyficznej dla b艂ony substancji przeno艣nikowej, 2.dop艂yw energii z proces贸w metabolicznych - by system funkcjonowa艂, 3 mo偶e zosta膰 zahamowany (inhibicja przez trucizny), 4. mo偶e ulec wysyccniu (zastopowaniu) przy nadmiarze substratu, 5. transport wbrew gradientowi st臋偶e艅, 贸.kompctycja wch艂aniania podobnych substrat贸w, 7. r贸偶ne rodzaje transportu aktywnego z substancjami przeno艣nikowymi (uniporty: transportuj膮l cz膮st. W jednym kierunku, symporty, antyporty- transportuj膮 2 cz膮st, w tym samym /przeciwnym kierunku. Jest specyficzny dla zwi膮zk贸w endogennych i substancji od偶ywczych. Szczeg贸lnie wa偶ny transport aktywny jon贸w Na+ i K+.
KR脫TKO: transport aktvwnv: odbywa si臋 niezgodnie z gradientem st臋偶e艅, 艂adunk贸w i ci艣nie艅. Dlatego wymaga dodatkowego dostarczenia energii, najcz臋艣ciej pochodzi ona z rozk艂adu ATP, transport bicmv: filtracja: polega na przenikaniu przez b艂on臋 rozpuszczalnika o cia艂a rozpuszczonego o mniejszej 艣rednicy ni偶 poru w b艂onie; zachodzi dzi臋ki r贸偶nicy ci艣nie艅 hydrostatycznych po obu stronach b艂ony. d.yfk^....u艂at:vyi.Qn3: dotyczy subst. Nierozpuszczalnych lub maj膮cych wi臋ksz膮 艣rednic臋 ni偶 pory w b艂onach. Subst. Transportowana jest za pomoc膮 no艣nik贸w /bia艂ka transportowe) kt贸re wi膮偶膮 po jednej stronie b艂ony jon i przenosz膮 go na drug膮 stron臋 (np.walinomycyna) dyfuzja prosta: przebiega zgodnie z zasad膮 d膮偶no艣ci do wyr贸wnania st臋偶e艅, dotyczy substancji niepolamych 艂ub ma艂ych polarnych cz膮steczek. Cz膮steczki przechodz膮 z o艣rodka o mniejszym st臋偶eniu do o艣rodka o wi臋kszym st臋偶eniu. Kana艂y b艂onowe- dotycz膮 ma艂ych cz膮st. I jon贸w, kt贸re nie mog膮 przenika swobodnie przez cz膮艣c lipidow膮 b艂ony. Kana艂y b艂onowe to pory przechodz膮ce przez b艂on臋 wype艂nione wod膮 np. gramicydyna A 鈻燙.Q_0L偶imj;艁aj4-A.D.L-i NOAKL, ABLAkceptowane dzienne pobranie Acceptable daily intakc dcf. wd艂ug WHO ilo艣膰 substancji (mg/kg masy cia艂a x dzie艅 -1), kt贸ra mo偶e by膰 bezpiecznie pobrana przez cz艂owieka z 偶ywno艣ci膮 lub wod膮 pitn膮 przez ca艂e 偶ycic bez znacz膮cego ryzyka dla zdrowia. ADI oblicza si臋 dziel膮c uzyskan膮 w badaniach toksyczno艣ci warto艣膰 NOAEL (no-observcd-advcrsc-cffcct-level) przez wsp贸艂czynnik bezpiecze艅stwa inaczej niepewno艣ci, kt贸ry zazwyczaj jest r贸wny 100 (b臋d膮cy iloczynem dw贸ch wsp贸艂czynnik贸w r贸wnych 10 dla uwzgl臋dnienia r贸偶nic wTa偶liwo艣ci mi臋dzy gatunkami oraz r贸偶nic wra偶liwo艣ci osobniczej).
Warto艣膰 ADI (podobnie jak ARfD) jest ustalana niezale偶nie, tak na szczeblu FAO/WHO, jak i na szczeblu rejestracji substancji czynnych w- Unii Europejskiej (jak i ponownej ocenie 鈥瀝ccwaluacji鈥7). :鈥瀞tandardowa鈥 masa cia艂a 60kg (FAO/WHO); nie uwzgl臋dnia grup wysokiego ryzyka (niemowl臋ta, dzieci, kobiety ci臋偶arne, osoby; starsze)
NOAEL warto艣膰 jest definiowana jako najwi臋ksza dawka substancji (lub poziom nara偶enia), kt贸ra w d艂ugoterminowych badaniach toksyczno艣ci na zwierz臋tach (na najbardziej wra偶liwym gatunku) nic powoduje istotnego statystycznie wzrostu cz臋sto艣ci wyst臋powania efekt贸w szkodliwych wzgl臋dem grupy referencyjnej (kontrolnej), np. zmiany parametr贸w biochemicznych, behawioralnych, morfologii tkanek i narz膮d贸w i d艂ugo艣ci 偶ycia).
Poj臋cia: TOJAD W艁A艢CIWY: Aconitum napcllus - jest to ro艣lina naczyniow膮 z rodziny jaskrowatych, surowcem jest bulw膮 - tuber aconiti, sk艂ad chem: w bulwie li艣ciach 艂odydze kwiatach i nasionach zaw. Truj膮ce alkaloidy dipertynowe (toksyczne neurotoksyny): akonityn臋 ( C34H47Nalli napclin臋, bcnzylokanityn臋, hypakonityny, mezakonityn臋 ca艂o艣c w ilo艣ci 1-3% LD50 dla myszy do偶ylnie 0,12mg/kgm.c., dla szczura doustnie 5T97mo/kgm.c.Atropina: alkaloid ro艣linny, tropanowy C17H23N03 wyst臋puje w pokrzyku wilcza jagoda, bieluniu dziedzier偶aw膮 bielu艅 india艅ski, lulek czarny; pora偶a nerwy przywsp贸艂czulnc. automatycznego uk艂adu nerwowego, hamuje wydzielanie 艣liny, potu, soku 偶o艂膮dkowego, zmniejsza napi臋cie mi臋艣ni g艂adkich (g艂贸wnie zwieraczy'), przyspiesza bicie serca. Kolchicyna - jest jednym z najbardziej truj膮cych zwi膮zk贸w ro艣linnych. Dawka pomi臋dzy 7 a 60 mg mo偶e by膰 艣miertelna. Jest odporna na suszenie i gotowanie. Gro藕na dla kobiet w ci膮偶y, przenika przez b艂ony p艂odowe. Dzia艂a przeciwb贸lowo. Kurarn: suszony, surowy wyci膮g ro艣liny Chondrodenolorou. Blokuje Przewodzenie impuls贸w nerwowych do mi臋艣ni. Cykuta: pospolita nazwa szaleju jadowitego Cicuta Vivos膮 jest to ro艣lina naczyniowa zawieraj膮ca truj膮ce alkaloidy: cukutyn膮 i cykutotoksyn臋, najwi臋cej tych alkaloid贸w jest w k艂膮czu. Mitrydates: by艂 kr贸lcn PONTU w latach 114-63p.n.e poszukiwa艂 odtrutek na jady i trucizny, stworzy艂 odtrutk臋- mitrydat (mitrydatum), by艂a to mieszank膮 w艂asnego pomys艂u, sk艂ad jej nic jest znany Tofana: najbardziej znana trucicielka XVIIw., zamordowa艂a ok. 600os贸b i tru艂a Aqua Tofana- by艂a to woda kolo艅ska z dodatkiem arszeniku
Dlaczego i w jaki spos贸b azbest jest toksyczny? Inhalacja niekt贸rych form w艂贸kien azbestowych mo偶e prowadzi do schorze艅, w tym nowotwroru p艂uc, szereg schorze艅 p艂uc: zw艂贸knienia p艂uc (azbestoza), ci臋偶ki przypadek nowotworu p艂uc-mczotclioma- p艂uca i jama brzuszna, azbest dzia艂a synergistycznie z dymem tytoniowym w powstawaniu nowotworu p艂uc, w USA szacunkowo lOtys os贸b rocznic umiera na azbcsto-pochodne choroby, rak p艂uc zale偶y od dawki, p艂uca zawieraj膮ce oklg azbestu zostaj膮 dotkni臋te rakiem, w艂贸kna powoduj膮 w uk艂adzie oddechowym zmiany w艂贸kniste, obraz zmian w p艂ucach zale偶y od d艂ugo艣ci, przekroju i kszta艂tu w艂贸kien azbestu, azbestoza - charakteruzje si臋 problemem pobierania przez p艂uca 02, zmniejszenie pojemno艣ci p艂uc, zasadnicz膮 przyczyn膮 szkodliwego dzia艂ania jest w艂贸knista budowa, okres utajnienia- czas up艂ywaj膮cy od pocz膮tku nara偶enia do wyst膮pienia zmian nowotworowych - 10-151at, najbardziej szkodliwe w艂贸kna -d艂ugo艣ci> lOum, przkr贸j <0,5um
Wymie艅 alkaloidy w opium. Zaw'. 15-25% mieszaniny oko艂o 40 alkaloid贸w: Pochodne fantarenu: morfina 9-17%, kodeina 0,5%, tebaina 0,2%, pochodna bcnzocholiny, papaweryna 1%, norlandosolina0,l%, pochodne protoberyny narkotyna5%, narkotolina, OPIUM: otrzymuje si臋 przez wysuszenie mleczka zebranego z naci臋tych mak贸wek maka lekarskiego papier somniferum 偶ywic膮 jej sk艂ad chem to olej, bia艂ka Wit. E Wymie艅 trucizny naturalne: toksyna A jodu kie艂basianego, toksyna otulinow膮 typa, toksyna t臋偶cowa (Clostridium tetani), palytoksyna z koralowca Palythoa zoahthia coclenterates, rycyny- nasiona Ricie Communis, neurotoksyna kobry indyjskiej (Naja naja), koko- trucizna do strza艂 Phylboates arotanenia - jodowata 偶aba Kolumbi膮 jod 偶miji Russch - Vipera russel膮 jod skorpiona Leirus quir.膮ncstriatus, ammityna - muchomor sromotnikowi - Amonita phallidcs, jod paj膮ka czarna wdowa - Latrodectus pcomctricus, akonityna - korze艅 Aconitum ncpcllus, nikotyna- tyto艅 Nicotiana tabacco, jod 偶miji diamcntowogrzbictcj Crotalus atrox, jod pszczo艂y Apis mcllifcra,
Katastrofy chemiczne: miejsca i substancje toksyczne powoduj膮ce ska偶enie: Minamat膮 Nigata lata 50XXw. - metylort臋 Japonia, Yusho (Japonia), Yu- Cherry (Tajwan) -PCBs,l968r., 10.07.76r. - Sarcsco- W艂ochy- wybuch w fabryce pestycyd贸w - ska偶enie doiksynomii, Bhopal (Indie) -1984r - fabryka pestycyd贸w', choroba Byd艂a - lata 40XXwf. -PCNs, Belgia 1999r. - PCBs, dioksyny, Wietnam 1961 -75- u偶ycie pestycydu 鈥"pomara艅czowy apent鈥 -doksyny i pcntachlorofend), Wielka Brytynia 1940- wielki spadek populacji, soko艂a w臋drownego -DDT; Jezioro Kobra wf Zimbabwe, Jezioro Clear lak臋 w Kalifomi (USA, -DDT), Holandia- masowe gini臋cie kaczek- ohcldyna.
Wch艂anianie z poszczeg贸lnych odcink贸w ukl oddechowego: cz臋艣c nosowo gard艂owa, tchawicowo-oskrzclow膮 p艂ucn膮 wch艂anianie gaz贸w i par odbywa si臋 g艂贸wnie na zasadzie dyfuzji, wch艂anianie toksycznych par w ca艂ym uk艂adzie oddechowym, substancje lotne, dobrze rozpuszczalne w h2o wch艂aniaj膮 si臋 ju偶 w g贸rnych drogach oddechowych. W uk艂adzie oddechowym osadzaj膮 si臋 r贸wnie偶 py艂y s膮 wch艂aniane do krwi albo powoli usuwfanc z dr贸g oddech. W wyniku migracji 艣luzu w kierunku jamy ustnej. P艂uca: cieniutka bariera pomi臋dzy faz膮 gazow膮 a krwi膮 (grubo艣ci 2 b艂on biologicznych)
Co decyduje o wch艂anianiu substancji przez p艂uca? -im wi臋kszy' wsp贸艂czynnik Koa -tym wch艂anianie przez p艂uca jest wydajniejsze, -wydajno艣 wch艂anianai zale偶y od przep艂yw u krwi - jej szybko艣ci dla zwi膮zk贸w s艂abo rozpuszczalnych we krwi, szybko艣 wch艂aniania
zwi膮zk贸w dobrze rozpuszczalnych we krwi zale偶y od szybko艣ci oddychani膮 reagowanie wdychanych czstek z bia艂kami surowicy, rozpuszczalno艣 tych cz膮stek w surowicy, jedynie ma艂e cz膮stki docieraj膮 do p臋cherzyk贸w' p艂ucnych, w przypadku inhalacji ci膮g艂ej zwi膮zk贸w lotnych, podczas ekspozycji zwi臋ksza si臋 ich st臋偶enie wrc krwi
Co to jest toksyczno艣膰 ostra z jakim parametrem jest zwi膮zana? Pojedyncza dawka daj膮ce efekty toksyczne, jest to wzgl臋dnie ma艂a dawk膮 powoduj膮ca nawet 艣mier膰, Parametrem zw i膮zanym z toksyczno艣ci膮 ostr膮 jest test toksyczno艣ci ostrej LD50, LD50-nic jest wielko艣ci膮 鈥瀌ok艂adn膮鈥, -r贸偶na dla r贸偶nych grup zwierz膮t tego samego gatunku, -daje og贸lne poj臋cie o toksyczno艣ci zwi膮zku i jest punktem odniesienia
Od czego zale偶y efekt toksyczny? l)czynniki fizykochemiczne - rozpuszczalno艣, temp. Wrzenia i parowani膮 wielko艣膰 cz膮stek, budowa chemiczna (zdolno艣 wi膮zania z receptorom efekt elektronowy w cz膮st. , podstawniki, d艂ugo艣膰 艂a艅cucha i jego odga艂臋zicni膮 wi膮zania nienasycone), dysocjacj膮 izomeria strukturalna
Dawka progowa - graniczna DM (dosis minima): przekroczenie granicy przystosowania homeostatycznego, kancerogenny, substancje zaburzaj膮ce 鈥瀐omeostaz臋 hormonalna鈥 jest to ilo艣膰 substancji kt贸ra wywo艂uje pierwsze spostrzegane skutki biologiczne, najmniejszy poziom nara偶enia lub najmniejsza dawka, kt贸ra powoduje zmiany biologiczne Dawka podprogowa: minimalnie mniejsza dawka od wymaganej dla organizmu , potrzebnej do codziennych proces贸w biochemicznych
Co to jest: synergizm: okre艣la wsp贸艂dzia艂anie 2 lub kilku zwi膮zk贸w prowadz膮ce do jednokierunkowego zwi臋kszenia dzia艂ania toksycznego, sumowanie si臋 wp艂yw贸w-addycja-efekt addycyjny, efekt wi臋kszy ni偶 wynika to z sumowania wp艂yw贸w indywidualnych CC14 +aikohol antagonizm: przeciwstawne dzia艂anie 2 lub kilku zwi膮zk贸w chemicznych, os艂abiaj膮cych lub znosz膮cych jedno- lub dwustronne dzia艂anie, pot臋gowanie dzia艂ania: zjawisko podobne do synergizmu, substancje mog膮 wywiera r贸偶ne dzia艂anie, tylko jedna substancja mo偶e by膰 toksyczna
Precyzja toksykokinetyki: wielko艣ci okre艣lone przez badania nic s膮 wielko艣ciami 鈥瀌ok艂adnymi鈥; r贸偶ne wyniki dla r贸偶nych grup zwierz膮t; daje og贸lne poj臋cie o toksyczno艣ci zwi膮zku, jest punktem odniesienia; na wynik ma te偶 wp艂yw m.in. stan zdrowia badanego zwierzaka, spos贸b podania trucizny, opr贸cz precyzji proccy zaleznc od czasu: absorpcja -drogi wch艂aniania; dystrybucj膮: transport, rozmieszczenie; il.Qwy.nj.c; (biokumulacja):
jak niekt贸re tkanki zatrzymuj膮 trucizny; biotransform膮cja: bioprzemiany trucizn, detoksykacj膮 zmiany chemiczne trucizn w ustroju; eliminacj膮: jak trucizny s膮 wydalane. Znajomo艣膰 zale偶nego od czasu zachowania si臋 trucizn w odniesieniu do proces贸w jest niezb臋dne do wyja艣nieni膮 jak trucizny s膮 zdolne dzia艂a miejscowo, systemowo, wywo艂ywa膰 zatrucie.
Indeks terapeutyczny: stosunek dawki leczniczej do dawki wywo艂uj膮cej objawy toksyczne. Im wi臋kszy ten w-sp贸艂czynnik, tymi substancja bezpieczniejsza LD50/ED50 lub TD50/ED50
Drogi wch艂aniania trucizn, drog膮: pokarmow膮 per os doustnie, przew贸d pokarmowy i jego odcinki; sk贸r膮 przcsk贸mie termalnie per dermis; oddechow膮 wzicwnic, inhalacyjnie, 艣luz贸wka g贸rnych dr贸g oddechowych i p艂uca; drog膮 pozajelitow膮 parentcralnic: do偶ylna(intra vcnosus), dootrzcwnowo(intra peritonca), domi臋艣niowa (intra musculari), dosk贸m膮 podsk贸rna, dordzeniowa, do偶ylnie; przez jamy cia艂a: dospoj贸wkowo(intra coniunctivalis), donosowa(intra nasus), doodbytnicza(pcr rectum), dopochwowa(pcr vagina). W toksykologii najwa偶niejsze doustn膮 wziewna i sk贸rna.
Claude Bernard: bada艂 wp艂yw subst. Chemicznych na uk艂ady biologiczne, ustali艂 miejsce dzia艂ania kurary, wykaza艂, 偶e s膮 to zako艅czenia kom贸rek nerwowych-micjsca po艂膮czenia mi臋艣ni z nerwami.
ARSZENIK dawka 艣miertelna 70-300mg, uszkodzenie naczy艅 krwiono艣nych -bladoszara sk贸r膮 nos uszy palce, w przypadku inhalacji- uszkodzenie b艂on 艣luzowych uk艂. Oddechowego i ods艂oni臋tych partii sk贸ry. W 艣rodowisku kwa艣nym arszenik As203 tworzy AsH3 reakcj臋 t膮 odzwierciedla pr贸ba Marsh膮 As203 + 6Zn + 6H+ +6H2S04 = 2AsH3 + 6ZnS04 + 3H20 + 6H+, powstaje arsenowod贸r: du偶a toksyczno艣膰 zatrucie b贸l brzuch膮 krwiomocz, 偶贸艂taczk膮 trudno艣膰 w oddychaniu; ASH3-przcnika do krwinek czerwonych hamuj膮c w nich aktywno艣膰 enzymu katalazy i syntezy nadtlenku wodoru. W wyniku tego dzia艂ania dochodzi do rozwini臋cia methenoglobincmii i hemoiizy, przy czym arsenowod贸r zostaje utleniony do arszeniku,