KONSTRUKCJE STALOWE STR258

258

tuje się do tego celu rygle, to stężenie umieszcza w płaszczyźnie styku rygli z pasami zewnętrznymi slupów. Wówczas stężenie ściany jest kratownicą wspornikową, której pasami są pasy zewnętrzne slupów połączonych przegubowo z fundamentami, słupkami - rygle pośrednie i rygiel oczepowy, a skratowaniem - ukośne pręty połączone z pasami i zapewniające geometryczną niezmienność pól prostokątnych.

Imperfekcje w analizie stężeń w ścianach

W normie [51J zaleca się w przypadku stężeń zapewniających stateczność boczną belek lub elementów ściskanych stosować analizę uwzględniającą imperfekcje (patrz pkt. 4.4 skryptu).

W przypadku kratowych stężeń ścian podłużnych zaleca się przyjąć globalną imperfekcję geometryczną w postaci wstępnego przechyłu słupów w płaszczyźnie ściany. Obciążenie słupa o przechyle <)> musi być równoważone przez stężenie siłami <|) Neu- Gdy na tężnik przypada m słupów, to jego obciążenie poziome w linii oczepu wynosi:

ni

(8.8)

i=!

Wskutek zmiennego obciążenia słupów hali w płaszczyźnie układu poprzecznego (rys. 8.8) może nastąpić utrata stateczności ogólnej słupów w postaci wyboczenia z płaszczyzny ramy lub zwichrzenia. Przeciwdziałanie obu postaciom niestateczności każdego słupa wymaga zastosowania podparcia bocznego i przeciwskrętnego (rys. 8.9). Przedstawiona stabilizacja słupa może być zastosowana w przykładach 7.10 i 7.11 skryptu.

A-A

£

Rys. 8.9. Stabilizacja boczna i przeciwskrętna słupa za pośrednictwem połączenia bezpośredniego rygla z pasem zewnętrznym oraz połączenia pośredniego pasa wewnętrznego z ryglem za pośrednictwem płaskownika

W celu obliczeniowego uwzględnienia skutków przedstawionej stabilizacji słupów należy przyjąć imperfekcję łukową slupów, podobnie jak pasa górnego w dachu (przykład 8.1). Natomiast odmiennie oblicza się strzałkę wygięcia (odpowiada ona krzywej wyboczeniowej słupów). Należy także uwzględnić, że tężnik jest kratą wspornikową.

8.3. Stężenia tarczowe

8.3.1. Tarcze przydatne jako stężenia

Występujące w konstrukcjach elementy powierzchniowe to przede wszystkim różnego rodzaju płyty. Należą do nich płyty warstwowe zaliczane do lekkiej obudowy obiektów o konstrukcji stalowej, lecz ich sztywność tarczowa nie jest wystarczająca do stabilizacji elementów prętowych. Dużą sztywność tarczową mają natomiast szeroko stosowane stropy z płyt żelbetowych i tarcze dachowe lub ścienne, budowane z arkuszy blach fałdowych bądź kaset, które są kształtowane przez profilowanie powlekanych blach płaskich. Wymienione tarcze mogą stabilizować elementy prętowe połączone z nimi bezpośrednio. Stabilizowanie elementów prętowych innymi rodzajami obudowy wymaga indywidualnego zaprojektowania na drodze odpowiednich badań lub analiz.