Drogi te kończą się synapsami z a- i y-motoneuronami lezącymi w rogu (slupie) przednim rdzenia kręgowego.
drogi
Drogi wstępujące (czuciowe) można podzielić na drogi czucia powierzchownego i czucia głębokiego. Szczególnym rodzajem dróg wstępujących są drogi zmysłowe.
Drogi czucia powierzchownego przewodzą czucie z eksteroreceptorów, czyli czucie dotyku,
;sku,
zimna.
Drogi czucia głębokiego przewodzą czucie z proprioreceptorów, leżących w narządach układu ruchu, czyli w wiązadłach, okcstnej, tcreokach stawowych, mięśniach, ścięgnach i pQy/\ęziadh nzuoie położenia, czucie stereognostyczne i czucie wibracji. Drogi
czucia głębokiego dzielimy na drogi czucia głębokiego świaoomego i nieświadomego
1. Droga rdzeniQWQzQpuszkQWQ.rWZC].órzcwQ:kQrQyya (tr. spinobulbothalamccorticalis) należy do dróg czucia głębokiego (prdprioćept/wnego) świadomego. .
Pierwsze neurony tej drogi leżą w zwojacn rdzeniowych (międzykręgowych). Neunyty \
komórek tych zwojów biegną w korzeniach tylnych do rdzenia kręgowego, gdzie dochodzą__
do sznura tylnego, w którym biegną ku górze. Włókna tej drogi, dochodzące do rdzenia kręgowego wyżej, układają się w sznurze tylnym bocznie od tych, które doszły niżej.
Powyżej segmentu Th5 (czyli od Th4 począwszy w górę) sznur tylny jest podzielony przez bruzdę pośrednią tylna, na dwa pęczki: przyśrodkowo leży pęczek smukły (fasciculus gracilis Th.ę (3^, który zawiera włókna ze zwojów rdzeniowych do Ths, a bocznie leży pęczek klinowaty (fascicuius cuneatus Ei&t&gStri), zawierający włókna ze zwojów rdzeniowych powyżej Ih5.
/i
Pęczk; te z rdzenia kręgowego przechodzą, następnie do części grzbietowej rdzenia trzeci tu śofić&p p odh^azą tu do jądra smukłego (nucleus gracilis)^\ jądra klinowatego Ttud^us cuneatus)rQQz\e wickna kończą się synapsami z komórkami tych jąder. Tak więc w tycn jądrach znajdują się drugie neurony tej drogrj Neuryty komórek tych jąder biegną w "esc grzoietowej rdzenia przedłużonego jako wtókr.a łukowate wewnętrzne (fibrae arcuatae internae) i krzyżują się z drugostronnymi. Skrzyżowanie to nosi nazwą u,a zezowania wstęg (aecussatio lemniscotuffl}. W daiszym, przcojegu te włókna .,używamy wstęgą przyśrodkową (lemniscus medialiś). Biegnie ona przez część grzbietową rdzenia przedłużonego, następnie nakrywkę mostu i nakrywkę śródmózgowia i dochodzi do yrzgórza, gdzie włókna kończą Stą synapsami z komórkowi jądra tyfro-bocznego (z grupy jąder brzusznych wzgórza). W jądrze tym leżą więc III neurony tej drogi. Jądro to stanowi podkorcwy ośrodek czucia. Neuryty komórek tego jądra biegną w drodze wzgórzowo-korowej (tr. thalamocorticalis), przechodzącej przez tylną odnogę torebki wewnętrznej do korowego ośrodka czucia, iezącego w tylnej (ciemieniowej) części placika okołośrodkowego i górnej części zakrętu zaśrodkowego w płacie ciemieniowym (pole^3ji ątSrodmanna).
impulsu odruchowego. S
Wzgórże stanowi również „stację przekaźnikową" dla ukiadu pozapiramidowego. Część neurytów z jądra brzusznego tylno-bocznego wzgórza dochodzi do jądra ogoniastego, stąd impuls jest przekazywany do jadra soczewkowatego, stąd przez pętlę soczewkowatą (ansa teJiiicu/atiś) do niższych pięter ukiadu pozapiramidowego, a z nich do rogu przedniego rdzenia kręgowego.
X
2. Droga rdzenioworwzgórzoworkorawa (tr. spinotha!ar.:occrłica!is)
należy do dróg czuaą powierzchownego.
tL
Pierwsze neurony tej drogi leżą. w zwojach rdzeniowych (międzykręgowych) Neuryty komórek tych zwojów biegną w korzeniach tylnych do rdzenia kręgowego, gdzie dochodzą do jądra własnego rogu tylnego. Kończą się synapsami z komórkami tego jądra, czyli w tym jądrze lezą 11 neurony tej drogi. Neuryty komórek tego jądra krzyżują się, czyli przechodzą na .