CCF2012121533

49

49

znany wzór:

1*2' + 0*2° =

1000	0110	<= 10000110,
8(10	6(io)
8(16)	6(16)	Co so" 00 II V

?dniego kontaktu ^w supermarkecie nocą laserowego zystania systemu

* > białych pasków

^ejsze z nich to kreskowy może dukcji, terminie

1 ^w systemie zór:

gazie:

a_n e {0,1,2,3,4,5,6,7,8,9,10,11,12,13,14,15}.

Ab> zapis liczby był jednoznaczny, czyli każda pozycja w szeregu symbolizowała rżną cyfrę, zastąpiono symbole dwuznakowe literami:

a_n e {0, 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, A, B. C, D, E, F}.

W celu zamiany liczby binarnej na szesnastkową najpierw dzielimy ją na sekcje po - cyfry i zamieniamy otrzymane liczby na postać dziesiętną, a potem szesnastkową:

liczbę szesnastkową można zamienić na dziesiętną stosując uniwersalny wzór: 86₍₁₆₎ = 8 * 16¹ + 6 * 16° = 128 + 6 - 134₍₁₀₎.

2.3. INFORMACJA TEKSTOWA

KODOWANIE ZNAKÓW

Aby komputer mógł przetwarzać informacje tekstowe, musimy zakodować znaki do postaci binarnej. Oczywiście, dla wygody osób piszących programy stosuje się również kodowanie znaków za pomocą liczb całkowitych. Kodowanie znaków następuje m.in. przy wciskaniu klawiszy na klawiaturze. Istnieje wiele standardów kodowania znaków (nie tylko liter), a komputery wykorzystują tzw. strony kodowe, określające znaki charakterystyczne dla danego języka. Istnieją również tablice znaków dla takich języków jak chiński czy arabski.

Z określeniem strony kodowej spotkamy się wyjaśniając działanie stron WWW, które muszą zawierać znaczniki, informujące o sposobie odczytu znaków przez przeglądarkę internetową.

KOD ASCII

W 1965 roku powstał kod ASCII - ang. American Standard Codę for Information Interchange. Kod ASCII zapisywał każdy znak za pomocą 7 pozycji binarnych czyli mógł jednoznacznie określić 2⁷, tj. 128 znaków.

W 1981 roku IBM wprowadził kod ASCII rozszerzony do 8 bitów, co pozwala na określenie 2⁸ - czyli 256 znaków (w tym znaki specjalne, matematyczne, znaki