Typowe konstrukcje nawierzchni zaprojektowano z zastosowaniem mechani-stycznych metod projektowania, wykorzystując obliczenia naprężeń i odkształceń w nawierzchni według teorii wielowarstwowej półprzestrzeni sprężystej lub lepkosprężystej.
Konstrukcje podatne: z podbudową tłuczniową łub z kruszywa stabilizowanego mechanicznie oraz podbudową z mieszanki mineralno-asfał-towej zaprojektowano z zastosowaniem kryteriów zmęczeniowych warstw asfaltowych i deformacji strukturalnych nawierzchni:
• Instytutu Asfaltowego, USA,
• SHELL.
Konstrukcje półsztywne; z podbudową z gruntu lub kruszywa stabilizowanego spoiwem hydraulicznym, lub z chudego betonu zaprojektowano z uwzględnieniem wyników dwuetapowych obliczeń stanu naprężenia i odkształcenia w konstrukcji nawierzchni i kryteriów zmęczeniowych:
• Centrum Badań Drogowych CRR w Belgii, Verstraeten,
• Narodowego Instytutu Badań Transportu i Dróg CSIR w Republice Południowej Afryki, De Beer (z kryterium tego nie korzystano w obliczeniach konstrukcji z podbudową z chudego betonu),
• Uniwersytetu w Illinois, USA, Dempsey,
• Instytutu Asfaltowego, USA.
Wyboru metod obliczeniowych i kryteriów zmęczeniowych dokonano na podstawie analizy przydatności w warunkach polskich szeregu metod i kryteriów stosowanych w innych krajach.
Przyjęto następujące podstawowe kryteria projektowe:
- obliczeniowy okres eksploatacji nawierzchni wynosi 20 lat,
- w obliczeniowym okresie eksploatacji nawierzchni wystąpią spękania zmęczeniowe nawierzchni na powierzchni nie większej niż 20% i/lub deformacje strukturalne (koleiny strukturalne), wynikające z trwałego odkształcenia podłoża, o głębokości nie większej niż 12,5 mm,
- zminimalizowano niebezpieczeństwo spękań odbitych w nawierzchni o konstrukcji półsztywnej, tj, z podbudową ze spoiwem hydraulicznym.
69