DSC00225

_# mnożymy ograniczenie (7.12) przez (-2) i dodajemy do -g-marnia radego.

W tensposób otrzymujemy następującą nową postać zależności (7, I0h7.11)

30*,	-23 z, + 300 = Z
i/ + *,	w 4
'*i ^!	+% -6
3*,	- h +Ą * •

tak larwo się przekonać, nowe rozwiązanie bazowe t*₂=6. >,=4. r₃=ó)dąje ipk Z=300 znacznie większy niż wstępne rozwiązanie bazowe. Zauważmy. że możemy jeszcze polepszyć to nowe rozwiązanie, gdyż w funkcji celu zależności (7.13) występuje jeszcze jedna zmienna niebazowa <*,), przy której współczynnik jest dodatni. Tak więc wprowadzenie jej do bisy powinno zwiększyć wartość funkcji celu. Rozumowanie to skłania nas do rozpoczęła następnej iteracji. Utwóramy drugą tablicę simpleksową, z której odczytany. j*ą wartość przyjmie zmienna x, w nowej bazie oraz którą zmienną wyett-nnnujemy z dotychczasowego rozwiązania bazowego.

iteracja	Baza	WrtitoSci aniounycłi bazowych	Współczynniki pny imiennych					fanzy	Nianar ugiaakwia
			*i>.	Ot	%	4	h
	<*i	4 |	i	0	i	0	0	4.	!
M	A		0	’ 1.	0	03	0		i
			j	j o	0	-4	i	1111]	I»
Mm	ŻalOD		n	0	0	A	K

potuewM* nąjimuejay doraz. równy 2, odpowiada zmiennej bazowej i_v —“ •    zmienną    WartoU /mxtmej m, w HO Wij    H