względu ńa środki. Prowadzi to do dysharmonii między natarczywie ekspońowanymTcelami a ograniczonymi możliwościami ich realizacji.
Mcrton wyróżnia pięć sposobów adaptacji społecznej do takiej sytuacji: aykpnformizm J- wyrażający się w działaniu ukierunkowanym na
kulturowo określone cele (wartości dominujące - wykształcenie, bogactwo, prestiż itp.) za pomocą legalnych środków; ten typ adaptacji charakteryzuje grupy uprzywilejowane, które mają legalne możliwości realizacji wyznaczonych celów;
(fby^ializr^ - polegający na obniżeniu aspiracji i zrezygnowaniu z
celów, któiych realizacja okazała się nieosiągalna legalną drogą, przy
akcentowaniu potrzeby postępowania zgodnie z obowiązującymi normami (np.
^ "" • ■ ■■ -■ — - - ______
drobni urzędnicy, emeryci, rzecznicy przestrzegania porządku za wszelką cenę);
(^5^-polegająca na akceptowaniu dominujących celów przy odrzuceniu przepisanych sposobów ich realizowania; ten typ adaptacji charakteryzuje ludzi, dla których realizacja celów drogą legalną jest nieosiągalna lub trudno osiągalna, a którzy nie mają oporów wobec dróg nielegalnych ("wszystkie chwyty dozwolone"), np. spekulantów, kombinatorów, oszustów itp. Innowacja jest sposobem adaptacji najbardziej pręestępczotwórczym. gdyż może prowadzić '"'dO^traktowania "^zest^psUya instrumentalni. jako sposobu osiągania sukcesuTprożądanych.^. dóbr;
d) wycofani e^się - jest rezygnacją zarówno z dominujących celów, jak i ,przepi§iyclPśró3kó\v ich osiągania; oznacza wycofanie się z gry społecznej (np; komuny hippisowskie; narkpmańskie);
- oznacza również odrzucenie dominujących w danej kulturze cólw+3fodkówr ich realizowania oraz wysuniecie nowych celów i środków. Ten typ ^adaptacji charakteryzuje reformatorów społecznych, rewolucjonistów, działaczy opozycyjnych. Jest ort przestępstwem, gdy dany system penalizuje taką działałpość, ale zmiana systemu może uczynić wczorajszych przestępców
m