___wewnętrznej spo-
MBHIPIA.non ludy o bardzo różnej kulturze, odmiennym poziomie życia gospodarczego i — niekiedy — nntagonŁstycznyeh interesach możnowładztwa*'), wydobywając zwłaszcza odmienności ekonomiczne7.
S. Russoeki zaakcentował panujący w „bloku" Jagiellońskim znaczną rozpiętość form rycia politycznego oraz struktur instytucjonalnych mimo istnienia określonych analogii *. Z. Spierałski wykazał rozbieżności w polityce zagranicznej dworów budzlńskiego i wawelskiego u schyłku XV w®.
Znamiennym elementem stosunków jagiellońsko-habsburskich poczynając od daty pokoju toruńskiego (14HA r.) jest równoległość dwu nurtów kontrowersyjnych: starszego chronologicznie, związanego z konkurencją tronów czeskiego i wigierskiego, oraz późniejszego, zrodzonego z sukcesu polskiego nad Bałtykiem. Sukces ów zaniepokoił cesarza Fryderyka III, a ten niepokój przejmowali w spadku jego następcy Maksymilian I i Karol V. Pomiędzy obydwoma sprawami zachodzi ścisłe iunc-tim, beż którego przyjęcia w założeniu wyjściowym nie można prawidłowo badać ani oceniać rozwoju wydarzeń kształtujących relacje obu interesujących nas dynastii. Stąd trudności badawcze, gdyż rozważając -stosunki polsko-austriackie wypada zajmować się równocześnie zagadnieniami Prus Królewskich i Książęcych oraz polityką Rzeszy niemieckiej nad Bałtykiem. Pomijanie tych związków przyczynowo-skutkowych
•Z. Spieralski, Dic jagiellor.isctic Verb«mdenłiei« bis cum Bnde des 25. Jahrhundertir (Arii, 41, 1980, s. 51—83); Bączkowski, op. cit., s. 80 mu. przedstawia tajne układy Władysława Jagiellończyka z Maksymilianem I w sprawie związków matrymonialnych obu rodów, zawarte 20 III 1506 r. w Wlener--Neustadt. Jak i inne posunięcia dworu budzińskiego, dalekie od konfrontowania - —mcia stanu państw jagiellońskich. Sprawą Zapolyów widzi nasza