DSC01045

■■SIH

kilkuset kik>tnttr'iwym nunan została paninym m i przez pancerne jednostki i _

a _acviĄ i uh pmkioczjii [wr»iiw pian? upnjcrjnt zakładające Bun" Wytafcćńtfci powtarzasrsęe argumentację. którąznamy 1°*¹ poćjr Tin iińłhtyi, nidwmvu;i> dorycbczaiwc rozważania można stwierdził. iż geneza (rawskiego ;cu zagadnieniem. któremu autorzy andizowznych książek povwięeill tniejscr. i >«łra z r,ieh Kuni M >lri 11 yiWfcl - skupia rię w zasadzie jedynie na Cym epdau pomunii 1944t. jirzir/it*zzaizc nz jego runówienie Icżllc idznary suon swojej pracy cendro,|4 da wyjaśniania przyczyn powitana* jedynie motywami politycznymi, zbywając argjlfccg mmraeję «i>miu|yi się da prułwgu diubii militarnych w rejonie Warszawy latem 1944 r. iuiluizilariumyini uwindununii n lumiccznoici odpoczynku Armii Czerwonej po Dym marszu, rwłaazzza widm uincfp oporu niemieckiego na rym obszarze. Trzeba zj/nacapj. iz argumrni r (Mocniej części poprzednsemo zdania pozostaje w sprzeczności r oceną <iuwódj|9 iwa Armii Kiijntj na tamar sytuacji nptncyjMj w rejonie Warszawy w newi algiczny in okresu ('niby odwołania tlę do aigumriilac/i nwi|kdiiM{tfcj czynnik militarny podjmrządko-nw m zasadniczej linii jsropagandowrgp ulatywania przyczyn Powstania Warszawskiego. ■ Wiiiwu >n, i /yriTrukinsi ir |»>dalawowym celem powstania było niedopuszczenie do zmian |ióliiyt/nii-spiiłri znyth w Polsce, mullwydi dii ui/cczywistnicnia jedynie po objęciu władzy I pnu >|ly luuiiuiu.ryi/iif, bazujące na sowieckich wzorcach ustrojowych i WspieraneiśnjjflSM nic pnet Arnuj Csrrwoiią Stąd tez walka przeciwko komunistom polskim, ich fmmaMi duiijiiyiii ut»< ałmii sowici fciej jest jednoznaczna z działaniem mającym na celu pr/ywrócędpflB w P.il.it |imvo)riini i ptzidwrzedniuwych stosunków społeczno-politycznych, bez z.idnyCfflH iiajniiiirjszyt.il nawu reform PiiMkyki reżimowi imetpretują zamiary i działania przedstawi- ^ u eh ohnru hriiiłyiiskirjjo w .jiosóh skrajny, nie przyznając swoim przeciwnikom politycznym ptawa ilu wyt lągiilę, u wniosków płynących i rzeczywistości wojenno-okupacyjnej.Ukazują r ii ii jaku ludzi, których (wglądy nic mogły ulec jakiejkolwiek ewolucji, przypisująe>im taką S ssują iIuiiiuUm i|sdtiiih>|tiluy\i:ijdi w jsisnijniiK) PolsCc, w której robotników¹!! chło- sŁ pów sjiyiha się na msigmts ry» u publicznego Mamy tu do czynienia z zastosowaniem Rlitu g (w ma,n utu polityunym, a me liietaekun). Mit jsolityczny jest jedną z form organizując#' 1 twuilnmiui i,pu|i\ziią Kieruje uę własnym, pseutlologieznym. czy władnie mun-logjcziliBi jHinąilliicin, który mc mun bsc i tu ogół nic jest - prawdziwy, natomiast w przestrzeni j Lunnuiikacyjiiei ircić nutu jest tożsama z prasmią błotne jest również to, iż mit cechuje aę I duSyiu ładunkiem rmusjonabiytu. co ma znaczenie w przypadku konfliktu pomiędzy wicingS empiryczną a piackotsanumi płyną, snu i wiary w mit, kiedy <o odsuwa się na plan dalszy B nyunumi natury r*c)oMłBP-dyskursywnej** W analizowanych pracach można dostrzec mit | .idtalntj ptołcui lackiej spiawiedlmafci*, « więc porządku społecznego, którego obawiają się pitywódcy oboau luudyńakwgu. dążący do wyeliminowania, tego zagrożenia poprzez wvwotół mc .awanturs" warw issskie] Następuje proces utożsamienia rządów sprawiedliwych z władzą komunistów połskteh uzyskaną pray pomocy armii sowieckiej, która w takim wypadfa^jest_;

(W *jdz icm ntcabędnytn du anluwwu mitycznej wizji sprawiedliwości społecznej. Dan| łanie pneowko tym ułom ku sprowadtonc da rab barykady, blokującej postęp społccmj|H rut dopuszczającej do zteaiizowania koncepcji jaju na ormi* w imię swoich przyziemOją^l interesów.

naun-ff.

W propagandowe ujęcie tematyki IWuaraca Wusrawskicgo wpisuje się również sposób naświetlami kwestii * sposobi tsdtiełtwcgu atkaąni w stolicy jednostkom polskim. Według autorów aiukum>i'i’.ii prac powstańcy rougb Koq*ż na po—c te szrony I Armii Wajsłu j

folskicgo om locnkrwa sowieckiego i poUkiep Ciyulnik jot przekonywany. B pomoc byki udzielana chętnie. ko jej skuteeznoić Biłitial ubmi « mm BawSbm AK. W tym kontekście wskazuje się aa brak iskichkotwick ingodrilcA terminu wybuchu puwunu i sposobu jego realizacji s dowództwem wojsk sowieckich. Ten taki duży pako jedni > (iównyik argumentów na ma tezy o wytycznie politycznych przyczynach Hm tmk, gdyby chodziło o osiągnięcie efektu militarnego, planujmy "apoczęcs* walk H slobcy dążyliby do zapewnienia sobie pomocy wojskowej te sftooy wdntpjgg Armii Czerwonej Tuazyńsid pisze', „powstanie warszawskie rosiało (. ) wywołane (    ) ber poturummiis i uzgodnienia

działań 7. Armią Radziecką i walczącym u jej boku Ludowym Wojskiem    Podobnie

Wysokiński: „Już sam fakt rozpoczęcia powstania w dniu I ucipnu. a więc w sytuacji jak najbardziej dla niego niekorzystnej, świadczy, ze reakeya polska inspirowana przez imperialistów angln-amerykańskich podjęta te działania bez iiaimmcjtsc) łączności I porozumienia z Armią Radziecką*⁴*. Zdaniem Małcużyńskicgp „wojskowy, | mc polityczny prowokator E żeli chce zaangażować się ze swoimi, stoaunkuwu nikłymi siłami w operacji lc| miary - HS pierwszy, kardynalny warunek do rozpoczęcia działań zapewnia sobie łączność, informację i współdziałanie z tymi siłami wojskowymi, które walczą g jcpi przyszłym pucciwnikicm Ze strony dowództwa AK, ze strony Bora i londyńskiej delegatury, mc tylko takie) łączności i współdziałania sobie nie zapewniono, ale nawer nic wyiiiaM|niltl)MMlfniWll jednej, najmniejszej próby nawiązania lego chociażby rypu pomoHtinb. (...) Juk to jedno wystarczyłoby dla jak najsurowszego sądu wobec wojskowych prowodyrów jiuwMarua. I I tu był więcej niż tragiczny błąd. To była świadoma. egoistyczna, łbwdnicar»gra'*\

Nic miejsce tu, by analizować toń powyższych wypowiedzi w odniesieniu da tak ysdsi-wowycłt faktów, jak stan stosunków polsko-sowieckich pn ujawnieniu mogił zabitych Żołnierzy polskich w Katyniu w kwietniu 1943 r., faktyczny przebieg kontaktów żołnierzy Armii Krajowej z wojskami sowieckimi (i funkcjonariuszami NKWD) w rrśkcie przesuwam] »ę frontu w 1944 r,, czy dalekosiężne plany Stalina wobec ziem pulskich. Warto jednakir zwiń-cić uwagę, iż na podobne pomówienia smali się reagować fi, kióuy podejmowali dccyztę

0    wybuchu powstania w Warszawie**. Polemikę mogli |cdnak podjąć jedynie na łamach prasy

1    książki emigracyjnej, co powodowało, 17. dostęp do ich argumentów był hatd/n ni„ n>> mg mezony, zwłaszcza dla przeciętnego obywatela Polski Ludowej.

Omawiając zagadnienie pomocy niesionej powstańcom pras wojsko polskie I sowieckie reżimowi autorzy starają się podkreślić rozdżwięk pomiędzy auteiitycznyin, w irli ozenie, pa trioiyzmcin żołnierzy dywizji koiciuszkowskie| i lutników jmtskich, jak równin szczerością dowództwa i żołnierzy sowieckich, niosących bezinteresowną pomoc z narazcnieni własnego życia, a wyrachowaną postawą dowództwa Armii Krajowej. Można przypuszczać. ■> jest 10 specyficzny sposób odparcia zarzutów formułowanych przez śiodowisłu emigtacyjnc. któtc oskarżały wojska sowieckie i posłuszne im ioitnacjc polskie B bierność militarną w tliiuk Powstania Warszawskiego. IJla rcalrzacji celów propagandowych zarzuty pod własnym adre sem przerzuca się na przeciwnika - imputując, powstańcom I Armii Krajowej umyślne opuszczenie placówek, wycofywanie oddziałów w momencie, gdy zblizj n do nich pomoc zza

*’ Tuszyński; op cii., s. 5-6.

•    Wysokiński, op. <k, i. 17.

•    MsloOylUki. Zum tMpUnfht tbioa .. s. M4V

•    T. Bór-Komoiowski. Ktaj a Hm>ja .Winit, Jj/oa ItM. iu 40. c I. K IranritkMsHS, ńąmkó A-mssii Ułomo—śiiy. „Kultura* 1955. iw II. s 99-IOTjT Mnjiiżi. OltnMiaftnnau. .Rettoos* 1955, m J. 1 y 16. IŚUT fMio Siły Zbrvjnr a dtaff/j mhjjhu /mam ny. I 1(1. landy" t7M>. g4t-Kuman-*«kt. Swi Aóśwh. Łosużpa 1951; S KoósUl. Vimtktam Kta s/psjpafisp. łsry* IłM ksmsjau n mw sś żiWiłi. ft»w> i-ii ■ ińar.... t 214-2)6