Zygmunt w liście do Łaskiego oświadczał Jednak j z całą powagą, że niczego bardziej sobie w Wiedniu nie życzył, jak ekspedycji anty turecki ej. Dia ułatwienia j jej realizacji pozostawili wraz z bratem przy cesarzu biskupa włocławskiego (Drzewickiego* i jednego z biskupów węgierskich. Mieli oni zapośredniczyć pokój 1 między Francją, Hiszpanią i Wenecją a cesarzem. Łaskiemu nakazał, by przedstawił papieżowi te wysiłki I króla polskiego i działał na rzecz powszechnego po- | koju.
W dzień później (4 sierpnia) Zygmunt wystawił j w Wiedniu listy-manifesty pokojowe o podobnie brzmiącej treści do władców Europy Zachodniej: Franciszka I króla Francji, Ferdynanda Katolickiego króla j Aragonii i Sycylii, Henryka VIII króla Anglii, Maksymiliana Sforzy księcia Mediolanu, Leonardo Loredano j doży weneckiego oraz do kantonów szwajcarskich. Po przedstawieniu trudności wynikających z ciągłych wfo-jen toczonych przez Polskę z niewiernymi i schizma-tykami na wschodzie przypominał o zagrożeniu Europy od Turków, którzy korzystając z ustawicznych waśni między monarchami chrześcijańskimi znaczną część Europy już ujarzmili, a pozostałą pragną sobie podporządkować. W tej sytuacji wraz z bratem Władysławem udał się do cesarza i odbył narady w sprawie podjęcia powszechnej krucjaty, W celu doprowadzenia do zgody między zwaśnionymi władcami Zachodu i dalszej koordynacji poczynań krucjatowych pozostawił u cesarza razem z reprezentantami króla Węgier swoich posłów Macieja Drzewickiego biskupa włocławskiego i Kalała Leszczyńskiego starostę człuchowskiego, któ-