'""l ,M“r'r K",um,ła wa*‘ *«=hnicznej składa się najczęściej z metalowej mry
' ......,",nł*!‘ A mej pięta Rura jest przymocowana na stałe do podstawy, zaś pręt jest rucho-
mv MtnfiM ||" przesuwać w dół i w górę za pomocy specjalnego urządzenia mimośrodowego •IM** litłMiaiirgn ręt /nie /a pomocą korbki, tak zwane urządzenie aretujące. Przy zamkniętym *»» #ą*lr* itru arriii|i|i yrn belka wagi spoczywa na podpórkach i pryzmaty nie opierąją się wów-• tmn ł<•»v cii. Pr/y otwartym pręt unosi się do góry i podnosi belkę wagi z szalkami.
A ratowanie jak i odaretowywmnic wagi należy wykonywać ostrożnie, aby nie spowodować
• ii » mr nn/t/yć ostrzy pryzmatów. Wagę odaretowuje się jedynie na czas dokony
wania mkrytów na ikali.
>»■- tmftdej wagi i# • hnicz.ncj dołączony jest w pudełku komplet odważników. Odważniki ■ ■ i* i* !*•«?«-} musie. niklowane, są wykonane w postaci walców lub stożków. Odważniki . w v« l« ni r.;n h wykonane są w postaci blaszek. Dla łatwiejszej orientacji blaszki
mg. Mł rng i 5 mg mają najczęściej kształt sześciokątów, 200 mg, 20 mg i 2 mg - kwadra-
• m 11 mi mg. 10 mg i 1 mg - trójkątów. Blaszki odważników najczęściej wykonane są ze «ti»|WVw aluminium
Wagą Hiialityc/na również działa na zasadzie dźwigni ale jest ona urządzeniem bardziej pre-• yryjnym ml wagi technicznej i pozwala na większą dokładność ważenia, najczęściej / itukłmlnuśt ią do 0.0001 g. W wadze analitycznej pryzmaty są najczęściej agatowe. Szalki n.i)i jł j wypona/one są w urządzenia tłumiące drgania. Cała waga jest w obudowie m>.. kłoń* j. (Mmimlająiej po bokach drzwiczki do wkładania na szalki naczyń z ważoną sub--iMMi ją odważniki są najczęściej nakładane mechanicznie na ramie dźwigni nie na szalkę, i łi....f.MV,i chroni pr/cd prądami powietrza występującymi w pomieszczeniach oraz przed wilgo. i«|. iMlwuAnik i nnklmlanc mechanicznie nie ulegają zanieczyszczeniu. Wewnątrz wagi ana-liiv. .MM-j umlas/c za się zawsze naczynie lub woreczek z substancją pochłaniającą wilgoć. Najlepiej do tego celu nadaje się odwodniony siarczan miedziowy. Posługiwanie się waga (iihilityi ritą v\ ymrigu ogromnego przestrzegania zasad ważenia.
/amidy piHwidlowcgu km zy stania z wagi
ptoed invv stąpieniem do ważenia powinniśmy najpierw wybrać odpowiednią wagę, np. jeśli . I., .'iiiv zważyć tiir więcej niż 100,01 g i nie mniej niż 99,99 g to musimy wybrać do ważenia u ngę <• * /ulom i 10 mg/d/iołkę. Chcąc zważyć 1 g z ta sama dokładnością należy posłużyć się
0 agą o i /iilośi i 0,1 mg/d/ialkę.
< /ułntr wagi powinna być stała w całym obszarze mierniczym to znaczy przy zmianach ob~
1 ią/ritiit rut wartości zerowej do wartości określającej nośność wagi.
Manii w>htrtttą wagę. wpisujemy do zeszytu wagi nazwisko oraz datę i godzinę rozpoczęcia HH/riilrt Następnie usuwamy tamponem nasączonym alkoholem metylowym zanieczyszczenia / it/iitek i odważników ewentualnie delikatnie z innych miejsc wagi. Mając oczyszczoną wagę ustawiamy ja w poziomie przez pokręcanie dwu przednich nóżek ruchomych podtrzymują* h (hnUtawy wagi. Kolejnym posunięciem jest sprawdzenie punktu zerowego wagi. / wrtluńmiY hutil/ii wolno aretaż i obserwujemy wychylenie wskazówki czekając, aż wychy-ifMM wskazówki strutą się mniejsze i regularne. Gdy wychylenia wynoszą tyleż działek w lewo ««* w ptawo ihI punktu zerowego (środkowa większa kreska) można przystąpić do wła-*fwvgt» ważenia W przeciwnym przypadku przystępujemy do regulacji wagi za pomocą IrtfOwtiików Wagę oretujemy i na przykład jeśli wskazówka wychylała się bardziej w lewo, to obracamy prawy tarowmk tak aby nieco przesunął się bliżej środka belki, lub obracamy lewy tamwfttk ink tthy odsunął się od środka belki.
/yrniją. właściwe ważenie, ważone przedmioty, przy zaaretowanej wadze kładziemy na lewe) s/nUr a odważniki na prawej. Waży się zawsze tylko w naczyniu lub na specjalnej