Sole składają się najczęściej z jonu metalu (M) i reszty kwasowej (R) o ogólnym wzorze MR.
Jest wiele metod otrzymywania soli, a do najważniejszych z nich należą: 1. Działanie kwasów na zasady (reakcje zobojętniania):
NaOH |
+ HC1 |
-+ NaCl + |
h2o |
wodorotlenek sodu |
kwas solny |
chlorek sodu |
woda |
2KOH |
+ h2so4 |
-> K2S04 + |
2H20 |
wodorotlenek potasu kwas siarkov/y(VT) |
siarczan(VI) potasu |
woda | |
Ca(OH)2 |
+ 2HN03 |
~+ Ca(N03)2 + |
2H20 |
wodorotlenek wapnia |
kwas azotcwy(V) |
azotan(V) wapnia |
woda |
2NH4OH |
+ h2so4 |
—> (NH4)2S04 + |
2H20 |
zasada amonowa |
kwas siarkowy(VI) |
siarczan(VI) amonu |
woda |
3KOH |
+ h3po4 |
-+ k3po4 + |
3H20 |
wodorotlenek potasu kwas fosforowy(Y) |
fosforan(V) potasu |
1 /oda | |
3Ca(OH)2 |
+ 2HoP04 |
—> Ca3(P04)2 + |
6H20 |
wodorotlenek wapnia kwas fosforowy(Y) |
fosforan(V) wapnia |
woda |
Na przykład współczynniki w ostatnim równaniu (3 i 2) wynikają z tego, że jon wapniowy ma dwa ładunki dodatnie Ca2+, a reszta kwasowa trzy ładunki ujemne P043~. Aby sól była elektrycznie obojętna, w jej skład muszą wchodzić jony wr stosunku liczbowym 3:2, tzn. Ca3(P04)2, ponieważ 3-Ca2+ = +6, a 2-P043_ = -6, więc +6-6=0.
2. Działanie kwasów na metale
W reakcjach tych powstaje zwykle sól i wodór. Są to reakcje pojedynczej wymiany (p. 5.1)
cynk kwas solny chlorek cynku wodór
(cynk jest dwuwartościowy, a chlor jednowartościowy)
żelazo kwas siarkowy(VI) siarczan(VI) żełaza(II)
(żelazo i reszta kwasowa są dwuwartościowe)
magnez kwas solny chlorek magnezu
(magnez jest dwuwartościowy, a reszta kwasowa jednowartościowa)
3. Działanie kwasów na tlenki metali (reakcje podwójnej wymiany — p. 5.1)
CuO + 2HC1 -+ CuCl2 + H20
tlenek miedzi(II) kwas solny chlorek miedzi(II) woda
(miedź jest dwuwartościowa, a reszta kwasowa jednowartościowa)
45