DSC03821

chiatrycznych i tam przebywają od rana do p&htcgo popołudnia, a na noc przychodzą do swoich mieszkań, łeby nie tracić kontaktu z rodziną. W szpitalach dziennych stosuje się lec renie podtrzymują cymi dawkami leków psychotropowych, a ponadto stosuje się róż nego rodzaju psychoterapię z uwzględnieniem terapii zajęciowej takiej, żeby stopniowo przygotować chorego do pracy produktywnej.

Role przygotowywani* do pracy produktywnej pi/yjęla w Polsce na siebie spółdzielczość imv*lkłika Dotychczasowy rozwój rrhuhi litacji społecznej i zawodowej jest jeszcze niedoMatecim i temu trzeba poświęcić jesArze wiele pracy otfanizacyinej i metodologu t nej w najbłiżsjyeh tatach. Od tego zale-v tez hardrtci optymistyczne rokowanie. Powiedziono, ze na podstawie jeszcze zachowanych po przebyciu schizofrenii funkeri i cech psychkanych, mo;n.t — przez rehabilitujący dłuższy trening — ptnsnkk* w znacznym staniu zdolność do życia i pracy w specjalnie ułatw ionwh warunkach tak zwanej pracy chronione. Dotychczasowe proby czynione w tym kie -runku wskazują, że częściowo pomyślne efekty rehabilitacji u»vvkujc się niemal u wszystkich przewlekłe chorych, z u okoł,< 5—30% uzyskuje się nawet przywrócenie zdoJnośn do prace n»c mniej efektywnej od przeciętnej wydajność w danej gałęzi predukiji.

31. SCHIZOFRENIA A PSYCHOZY O OBRAZIE RUNICZNYM

PODOBNY M DO SCHIZOFRENII

Różnicowanie diagatwtycaie bywa trudne jedynie wtedy, kiedy objawy osiowe nie są wyraźnie zamarzone, albo utrzymują się krótko i ustępują. Podobne objawy, określane w literaturze niezbyt zręcznie schizofrenopodobne, mogą się pojawić w psychozach organicznych pourazowych Wardaszko), w psychozach inwolucyjnych, czasem w histerii, a także w padaczce skroniowej. Także schizofrenia okresowa dyskutowana jest i są wypowiedzi, że można by czasem tę psychozę zaliczyć również dobrze do psychozy maniakalno-de-presyjnej.

W celu osiągnięcia poprawnej diagnozy, konieczne jest dokładne badanie w kierunku przebytych urazów głowy, objawów neurologicznych, patologicznego zapisu EEG, zespołu psychoorganicznego, wykrycia w anamnezie urazów psychicznych, a także uwzględnienie pizedchorobowej konstytucji i typologicznej przynależności. Z rozpoznaniem schizofrenii nie należy się śpieszyć. Najpewniej rozpo-żmijo nią już po tiHlijplonlti ostrych objawów hebefrenicznych, kata-t(Ulicznych, omamów i urojeń, bo wtedy odsłania się wyraźniej pokostujący schizofreniczny zespół objawów typowych dla tej choroby.

PMMIBNNICTWO

I. Illllkli'wic/. T.S Psychiatria kliniczna — wyd. V. PZWL, Warszawa 1973.    - 2. hltultr I!.: Łahrbudi der Psychiatrie. Berlin 1969. —

i. (Ilirowie/. M. O.l psychiatria. Medgiz 1949. — 4. Kępiński A.: Schizofrenia. PZWL, Warszawa 1972. — 5. Korzeniowski L.: Zarys psy-łhlntrli. PZWL, Warszawa 1969. — 6. Korzeniowski L., Pużyóaki S. (red.)! Itncyklopedyczny słownik psychiatrii. PZWL, Warszawa 1972. — 7 Korrrninwaki 1..: Lea problimes diagnostkjuea concemant les psycho-<n parnnninquea achizofreniformes en epilepaie. Ann. mid. paychol. 1965, 123/1, 35. — fl. Noyes 1,., Kolb C.: Nowoczesna psychiatria kliniczna. PZWL, Warszawa 1969. — 9. Porot A.: Manuel alphabetique de Psichia-ule Preatea Unlversitalres dc France, Paria 1965. — 10. Słowik S.: Badania biochemiczne w schizofrenii. PZWL, Warszawa 1971.