DSCN2296

1

OBRAŻENIA ZAMKNIĘTE TKANEK

Kształt i wielkość uszkodzenia tkanek zależy od siły i rodzaju urazu. Rozróżnia się następujące obrażenia zamknięte tkanek:

1.    wstrząśnienie (commotio)

2.    stłuczenie (contusio)

3.    rozciągnięcie (distensio)

4.    skręcenie (distorsio)

5.    rozerwanie, przerwanie (ruptura)

1.    Wstrząśnienie.

Następuje na skutek urazu działającego na dużą powierzchnię ciała bez widocznych z zewnątrz wyraźnych objawów. Wstrząśnienie może dotyczyć pewnych odcinków ciała, tkanek lub narządów. Mimo braku zauważalnych uszkodzeń mogą nastąpić znaczne zaburzenia uszkodzonych urazem tkanek. Wstrząśnienie wywołuje w tkance zmiany struktury fizykochemicznej. Wstrząśnienie miejscowe polega na podrażnieniu nerwów obwodowych z zaburzeniami czucia i ruchu. Szczególne znaczenie mają wstrząśnienia mózgu (commotio cerebi) i rdzenia kręgowego (commotio medullae spinalis), gdyż wiążą się zawsze ze znacznymi objawami neurologicznymi.

2.    Stłuczenie (contusio).

Powstaje podczas działania urazu na twardą powierzchnię, a działająca siła przekracza granicę elastyczności tkanki. Następstwa stłuczenia zależą od rodzaju tkanki i okolicy, czasu i siły działania urazu. Najbardziej wrażliwymi na ucisk tkankami są:

-    łączna,

I tłuszczowa,

-    mózgowa,

| mięśniowa.