W stopniu promienicmym możliwe jest uzyskanie znacznie większego przyrostu składowej c^. Osiąga się to, jak widać z kinematyki na rysunku 7-SaJ, dzięki zmniejszeniu prędkości wi w stosunku do wj, jak też powiększeniu kąta fc w porównaniu do Pi oraz bardzo znacznemu przyrostowi prędkości obwodowej u2 względem uj. Składowa jest tak duża, te pomimo istnienia zawirowania u wlotu * 0 przyrost Acu = c-m - cju w wirniku promieniowym jest kilkakrotnie większy, niż możliwe byłoby to w wirniku osiowym.
W stopniu osiowym U2 = u \ = u zatem
(7.19)
(7.20)
4-cf lof-iof 2 + 2
oraz
^ = “ (c2łt-clB) = u
i
2
Kat ” 2
(7.22)
wl-w1 = 6cu
(7.21)
'2 = wlM-UJ2* = Aclt |
(7.23) |
'l15 “'U + w2* |
(7.24) |
Celem ćwiczenia jest eksperymentalne wyznaczenie charakterystyki przepływowej wentylatora osiowego WOx-40 i porównanie jej kształtu z charakterystyką wentylatora promieniowego.
Na rysunku 7.9 przedstawiono schemat wentylatora osiowego WOx-40. W rurze usytuowany jest wirnik o 15 łopatkach. Średnica zewnętrzna wirnika wynosi 400 mm, wewnętrzna 260 mm. Wirnik wykonany jest z tworzywa sztucznego. Za wirnikiem jest kierownica. Silnik elektryczny SKf 71-4 ma moc 0,37 kW i obroty znamionowe 1380 obr/min.
Rys. 7.9. Schemat wentylatora WOx-40
Na rysunku 7.10 przedstawiono schemat stanowiska pomiarowego do wyznaczania charakterystyki wentylatora osiowego. Rura pomiarowa jest na ssaniu. Ma ona długość nie mniejszą niż 10 swoich średnic. W części początkowej rury zainstalowana jest prostownica strug Jt?”. Pomiaru wydajności dokonuje się przy pomocy rurki Prandtla J*, umieszczonej w odległości co najmniej 3,5 D od wlotu do rurociągu i około 1,5 D przed wentylatorem. Pomiaru temperatury za pomocą termometru cieczowego dokonuje się w odległości 1 D od wirniku