ecie pecie juz po lecie

Ćwiczenie 1. Odróżnianie aldoz od ketoz- próba Seliwanowa

o    ■>

)dczynnik Seliwanowa (przygotowanie: do kolby miarowej o poj. 100 cm wprowadzić 33 cm ;tężonego kwasu solnego, uzupełnić wodą do kreski i rozpuścić 50 mg rezorcyny)

>% roztwory glukozy, fruktozy, sacharozy, maltozy

Wykonanie: Do czterech probówek wprowadzić po 2 cm³ roztworów glukozy, fruktozy, sacharozy, naltozy, a następnie do każdej z nich po 1 cnr odczynnika Seliwanowa. Probówki umieścić we yrzącej łaźni wodnej i obserwować zmianę zabarwienia.

)mówić wpływ czasu na przebieg reakcji barwnej, wytłumaczyć przyczyny tego zjawiska.

kwiczenie 2. Wykrywanie cukrów redukujących - próba Fehlinga

•dczynnik Fehlinga I (35 g CuS04'5H₂0 w 1 dm³ wody)

•dczynnik Fehlinga II (173 g winianu potasu i sodu i 70 g NaOH w 1 dm³ wody)

% roztwory glukozy, sacharozy, maltozy, skrobi, miód, sok owocowy, napój słodzony cukrem, apój słodzony słodzikiem spożywczym (light)

Wykonanie: Do czterech probówek wprowadzić po 2 cm³ roztworów glukozy, sacharozy, maltozy skrobi. Równolegle przygotować cztery probówki zawierające 2 g płynnego miodu z wodą (1:1), cm³ soku owocowego, 2 cm³ napoju orzeźwiającego słodzonego sacharozą, 2 cm³ napoju light. )o każdej probówki dodać po 2,5 cm³ odczynników Fehlinga I i II, a następnie probówki ogrzewać rzez kilka minut we wrzącej łaźni wodnej.

ibserwować zachodzące zmiany, omówić zachodzące reakcje chemiczne i napisać równanie ;akcji chemicznej.

kwiczenie 3. Skręcanie światła spolaryzowanego icharoza

Wykonanie: W kolbie miarowej przygotować 200 cm³ 10% (w/v) roztworu sacharozy (roztwór odstawowy). Następnie przez rozcieńczenie roztworu podstawowego przygotować po 50 cm³ >ztworów o stężeniach 2, 4, 6, 8% (w/v). Napelyiić rurkę polarymetru tak, aby nie pojawiły się łńki powietrza, i zmierzyć kąt skręcania płaszczyzny światła spolaryzowanego a.

/yniki przedstawić w postaci wykresu zależności kąta skręcania płaszczyzny światła łolaryzowanego a [°] od stężenia cukru [g/100 cm³] i omówić charakter otrzymanej zależności.

t

wiczcnie 4. Wyznaczanie skręcalności właściwej

ukoza

r

Wykonanie: W kolbie miarowej przygotować 50 cm³ 5 % (w/v) roztworu glukozy. Napełnić rurkę darymetru tak, aby nie pojawiły się bańki powietrza i zmierzyć kąt skręcania płaszczyzny światła •olaryzowanego.

'yznaczyć skręcalność właściwą oraz molową analizowanego cukru: a -100    20    «-M

[< =

/ • c

[«e =

lc

o

c - stężenie roztworu [g/100 cm ], a - kąt skręcania płaszczyzny światła spolaryzowanego [°], / - długość rurki polarymetrycznej [dm],

M - masa molowa cukru [g/mol].