egz filozofia (7)

101

;menes miał początkiem wszechrzeczy nazw • _rt.u«kzone co do wielkości, ale określone Zasad* *^aC^^wictr?£jest ono (apciron) pod wzg^

fc**' * f.^0kreSl0n° P⁰    jakość. Trzeba zL_m £

„jtónić nieskonczonosc ,ako atrybut pierwotnego żrbdla w ujęciu kwamv tatywnym od nieskończoności zasady pod względem wielkości; w pierwszym przypadku można mówić o wielości zasad (tak przyjmowali m.in Anak-sagoras. atomiści). a w drugim o jednej archć. ale za to nieograniczone; (Anaksymander, Anaksymenes). Zasada Anaksymenesa jest jedna i nieskończona, dzięki czemu stanowi niewyczerpane źródło wszystkich rzeczy: jest także .boska, przez fakt swojej nieśmierteloośdj bycia w ciągłym ruchu. Powstayranie tzeczY.odblflya.Sigjaa zasadzie zagęszczania j rozrzedzania _po wietrzą,.dzięki czemu przeciwieństwa ciepłe-zimne znajdują się w harmonii. Owo bezgraniczne powietrze zostaje określone mianem lego. co obejmujące (fo periechon), jako że obejmuje wszystko, co jest.

W zachowanym fragmencie dzieła Anaksymenesa można przeczytać: „jak nasza dusza, będąc powietrzem, trzyma nas razem i kieruje nami, tak cały' świat otacza powietrze i tchnienie”. Widać więc wyraźnie, że Anaksymc-nes dopatruje się analogii pomiędzy człowiekiem a całym światem, pomiędzy mikrokosmosem a makrokosmosem. W jednym i drugim przypadku zasada, która jest powietrzem, rządzi i obejmuje, a więc jest czynnikiem sprawczym.

3. Szkoła pitagorejska

Pitagorejczycy byli najwybitniejszą grupą filozofów działających o VI w jwi.e. w zachodnich koloniach greckich (Italia). Ten ruch •naukowy wywodzący się od Pitagorasa stał się pierwszą szkołą. ^v ściśle powiązane ze sobą były rozważania filozoficzne, naukowe i rc g j ^ne- Najbardziej znanymi pitagorejczykami byli Archytas z Tąrentu.

^z Krotony, TimajpszLokri> Fiidok&os-^KnidosiHippa*^os/ ‘    .

^'!^ZV^{ch propozyc):ibyla}    _arilmelica

ta stworzyła podstaw,