egz DSM 09

1. Ślimak składa się z trzech kanałów wypełnionych płynami i otoczonych z zewnątrz tkanką kostną

■ 2. Punktem odniesienia skali molowej jest ton 100 Hz o poziomic 40 dB. Wysokość 100 meli = wysokość tonu o częstotliwości 100 Hz

3.    Największe ruchy formantów na początku samogłoski występują, gdy poprzedza ją spółgłoska zwarta, a nic trąca

4.    Przy znacznym zwiększaniu poziomu sygnału o stałej częstotliwości towarzyszy wraZenie obniżania się jego wysokości

1    5. Częstotliwość pierwszego formanlu samogłoski /i/jest niższa, niż częstotliwość

pierwszego formanlu samogłoski /a/

| 6. Czy te wymienione cechy systemów multimedialnych są kompletne ?: a)

komputerowo sterowane (przez jeden lub wiele komputerów), b) zintegrowane (wszystkie środki wyrazu znajdują się w postaci cyfrowej na tej samej platformie technicznej), c) informacja w postaci cyfrowej, d) równoległość przekazu c 7. Percepcja częstotliwości sygnału odbywa się poprzez tzw. „pasma krytyczne”, wpływające na rozdzielczość częstotliwościową narządu słuchu

2    8. W przypadku artykulacji spółgłoski trącej przepływ strumienia powietrza jest

laminamy tylko w odcinku toru głosowego zawartego między głośnią i miejscem utworzonej w nim szczeliny

9.    Zakres dźwięków odbieranych od najcichszego do najgłośniejszego (do tzw. progu bólu) jest jak 1 do 1 000 000

10.    W przypadku artykulncji samogłosek formanty mają stosunkowo stałe w czasie K. częstotliwości

11! Uoczas trwania pobudzenia szumowego może być wykorzystany jako cecha I akustyczna sposobu artykulacji trzech klas spółgłosek bezdźwięcznych Ćrl2. Gdy o wrażeniu nkcenlu w wyrazie decydują zmiany iloczasów.sylab mówimy o akcencie dynamicznym

*r!3. Częstotliwość drgań fałdów głosowych zależy od położenia podniebienia miękkiego gl4. Stożek nieostrości wynika z założenia symetrii przestrzennej percepcji położenia źródła przez obserwatora

/€l 5. Podniebienie twarde zmienia swoje położenie podczas wymawiania samogłosek Tor głosowy jest swoistego rodzaju filtrem kształtującym widmo źródła pobudzającego

H 17. Fonem to nie jest to samo co głoska

Laternlizacja położeniu źródła przez obserwutora w przypadku tonów sinusoidalnych jest niejednoznaczna w paśmie częstotliwości 500-1000 Hz -z <£19. Spółgłoskowe dźwięki mowy można poklasyfikować w przestrzeni artykulacyjncj określąjąccj sposób i miejsce nrtykulacji oraz typ źródła pobudzającego tor głosowy

20.    Jedną z cech dystynkly wnych spółgłosek jest stopień zwężenia toru głosowego między językiem i podniebieniem

21.    upodobnieniu pod względem dźwięczności sąsiadujących ze sobą głosek może nastąpić wyłącznie w wygłosie