IMAG0332

NSTWA 08 YW

fto afOłnuu ponad wsielką wątpliwość, ze ateizm jest uk Mgn    iwodotay do ograniczenia odradząjącej się dynamiki

umysłu, komunizm pozwolił uświadomić jasno jeszcze —^4 rrecr społeczeństwo zorganizowane wyłączme jako pań-b*bs» z konieczności być tyranskie, pozbawione powietrza, ijjsjne i staiaiw: na niemoc Dlatego w sercu Europy odezwało gj tęcc.tamczne wołanie o więcej powietrza i tlenu w postaci tmpgn cywilnego .

Społeczeństwo obywatelskie

Od czasów Szkota Adama Fergusona (1723-1816) zgadzano sę. i* społeczeństwo obywatelskie jest większą, elastyczniejszą IW ifi linku społeczną mz twarda ręka władzy i oficjalne suuktury określane mianem „państwa". Społeczeństwo cywilne jest tworzone poprzez rozmowy między wolnymi jednostkami stowarzyszającymi się na tysiące twórczych sposobów, by osia-pąć swoje własne społeczne cele - w obrębie państwa lub całkowicie niezależnie od niego Społeczeństwo cywilne to Internet. który samorządni obywatele tworzą dla siebie, niekiedy w sposób cichy i spontaniczny, a innym razem z jasno wytyczonym celem i w wyniku świadomego oraz dokonanego z rozmysłem wyboru.

Społeczeństwo obywatelskie jest jednak terminem wieloznacznym. Na przykład w Cesarstwie Austro-Węgierskim termin ten odnosił się do władzy sprawowanej przez nieoficjalne sieci arystokracji i innych struktur rodowych, które posiadały całkiem spore wpływy polityczne, pozostając za zasłoną władzy państwowej. Innymi słowy, społeczeństwo cywilne było eufemizmem dla nieoficjalnej siły, warunkującej i niekiedy właściwie sprawującej władzę, paralelnej wobec często słabszej siły państwa. Społeczeństwo cywilne w tym znaczeniu było przykrywką dla władzy realnej. I jemu, i jego dziedzicznym, często niepisanym prawom sam cesarz zmuszony był nierzadko ustępować.

Mówi się niekiedy, że talent Habsburgów polegał na ich zdolności do tworzenia nieoficjalnej zgody pomiędzy odmiennymi częściami cesarstwa, głównie przez odwołanie się do przywódców, których autorytet wywodził się z tradycji. Tym cesarze nie