IMAG0337 (7)

—    przy cumowaniu można byk) widzieć i wykorzystywać potrzebne urządzenia ze skrzydeł mostka,

—    urządzenia łączności UKF można było używać ze stanowiska kierowania statkiem, bez konieczności odwracania się;

h) uznające (akt, iż radar, który stanowi wyposażenie prawie wszystkich statków, jest wykorzystywany zarówno w celu zapobiegania zderzeniom jak i dla prowadzenia nawigacji.

1.1 i Kapitan powinien wydać przejrzyste, pisemne instrukcje. Powinny one dotyczyć następujących spraw:

a)    wzywania kapitana na mostek (vide pkt 3.9);

b)    redukcji prędkości w przypadku ograniczenia widzialności lub w innych okolicznościach (odległości powinny być wyraźnie określone);

c)    usytuowania „oka" (obserwatora lub obserwatorów);

d)    obsadzania steru;

e)    przygotowania i korekty map oraz publikacji nautycznych;

f)    użycia echosondy, radaru i innych urządzeń nawigacyjnych;

g)    prowadzenia ćwiczeń przełączania ze sterowania automatycznego lub hydraulicznego na ręczne lub hydraulicznego na elektryczne i odwrotnie;

h)    wystawiania dodatkowej obsady wachtowej w specjalnych okolicznościach, np. dużego ruchu, wąskiego przejścia lub ograniczonej widoczności;

0 prowadzenia kontroli, w tym także przy użyciu „Wykazów czynności kontrolnych” (vide cz. II), celem zredukowania do minimum ryzyka pomyłek jednego człowieka;

j)    utrzymywania nasłuchu radiowego, zasad łączności i sygnalizacji;

k)    przygotowań do przyjęcia pilota.

LU. Bardzo istotną sprawą dla bezpieczeństwa żeglugi jest wzajemne zrozumienie rozkazodawcy i wykonawcy. Oficer pełniąc wachtę musi dokładnie wiedzieć, czego oczekuje od niego kapitan. Dobrą praktyką stosowaną przez kapitanów jest uzupełnienie obowiązujących instrukcji dodatkowymi zaleceniami wpisywanymi do „Zeszytu poleceń kapitańskich”.

1.1.4. Obowiązkiem kapitana jest upewnienie się, że okrętowani oficerowie przed objęciem wachty zostali gruntownie zaznajomieni z obowiązującymi przepisami i innymi zarządzeniami oraz posiedli umiejętności uruchamiania i właściwej obsługi całego wyposażenia mostka (vide „Wykaz czynności kontrolnych na mostku — 1”).

1.2. Plan przejścia

Kapitan powinien zapewnić przed wyjściem w morze przygotowanie planu zamierzonej podróży z uwzględnieniem wytycznych zawartych w części II niniejszego opracowania (vide „Wykaz czynności kontrolnych na mostku - 3 i 7”).

1.3. Systemy bezpieczeństwa — utrzymanie w sprawności systemów oraz ćwiczenia

1.3.1.    Kapitan powinien zapewnić utrzymanie w pełnej sprawności wszystkich systemów i środków bezpieczeństwa, takich jak sprzęt ratunkowy, awaryjny oraz przeciwpożarowy, a cała załoga powinna być uprzednio odpowiednio przećwiczona w ich użyciu. Ponadto kapitan powinien ustalić terminy i zakresy regularnych ćwiczeń, przewidując je na wczesny okres podróży. Szczegóły dotyczące sprawności systemów i środków oraz ocena przeprowadzonych ćwiczeń powinny być wpisane do dziennika okrętowego.

1.3.2.    Kapitan powinien zalecić sprawdzenie przez odpowiedniego oficera steru i sprawności eksploatacyjnej urządzeń stanowiących wyposażenie mostka (według spisu inwentarza oraz wykazu czynności kontrolnych). Fakt ten powinien być odnotowany i potwierdzony podpisem osoby odpowiedzialnej za przeprowadzenie kontroli

2. Planowanie podróży

2.1.    Odpowiedzialność za planowanie podróży

11.1.    Na większości statków pełnomorskich kapitan zleca wstępne przygotowanie planu podróży oficerowi odpowiedzialnemu za dział nawigacyjny, którym na polskich statkach jest II oficer. Oficer nawigacyjny opracowując plan podróży powinien uwzględniać zalecenia ustalone przez kapitana.

11.1 Na małych statkach kapitan może przejąć obowiązki oficera nawigacyjnego, przygotowując plan samodzielnie.

11.3. Plan podróży powinien być przygotowany przez II oficera przed wyjściem w morze. W przypadku braku znajomości portu przeznaczenia lub wystąpienia zmian należy uaktualnić plan według zaistniałych potrzeb.

13