Image49 (3)

które pełnią funkcję orzeczenia następuje forma grzecznościowa spójki: desu.

I tak zdanie:

On codziennie czyta książki w formie grzecznościowej wyglądałoby następująco:

[1    Karę w a mainichi hon

wo yomimasu.

• wyższy poziom grzecznościowy, w którym również występują końcówki -masu i forma spójki desu, a ponadto zachodzi rozróżnienie na mówienie w formie modestywnej (skromnie o sobie) i formie honoryfikatywnej (z szacunkiem o rozmówcy lub osobie, która cieszy się    poważaniem w

społeczeństwie). Formy modestywne nazywamy Wn&mtkenjógo,    a formy    honoryfikatywne

sonkeigo. Powszechną regułą jest dodawanie prefiksów o- lub go- przed rzeczownikami odnoszącymi się do rozmówcy: b&musume - córka

ale:

t5$komusume - (pana) szanowna córka mnamae - imię ale:

Onamae wa nan desu ka.

Jak się pan/pani nazywa?

-98-

Czasem używa się zupełnie innych słów, w zależności od tego, czy mówimy w trybie modestywnym, czy honory fikatywnym.

robić:

forma słownikowa: ~t~ -5 suru, forma modestywna: l itasu, forma honoryfikatywna: ?£ £ 5 nasaru.

Rzeczownik ^33

W języku japońskim nie występuje odmiana przez przypadki, natomiast rolę rzeczownika w zdaniu określają partykuły. Rzeczowniki japońskie nic mają również kategorii rodzaju, natomiast pogrupowane są w pewne klasy, które odgrywają znaczenie przy tworzeniu liczebników.

Liczba mnoga

Liczba mnoga jest używana bardzo rzadko i na ogól rzeczownik może reprezentować pojedynczą rzecz, jak i wiele takich samych rzeczy w tej samej formie. Zatem rzeczownik fó+isu może oznaczać zarówno krzesło, jak i krzesła, a łEhana to, w zależności od kontekstu kwiat, jak i kwiaty.

Liczbę mnogą stosuje się tylko w szczególnych przypadkach, na ogół w odniesieniu do osób.

-99-