tych samych drobnoustrojów w określonym produkcie posługiwać sie zawsze la sama metoda.
Metody te polegają na liczeniu drobnoustrojów bezpośrednio pod mikroskopem. W cienkie) warstwie płynu, w znanej objętości i na znanej powierzchni szkiełka liczy sie komórki żywe, martwe i uszkodzone. Wynik uzyskuje się bardzo szybko w porównaniu do innych metod mikrobiologicznych.
Metody mikroskopowe obejmują liczenie drobnoustrojów:
- za pomocą komór.
- metodą Breeda.
- metodą filtrów membranowych.
Komory do bezpośredniego liczenia drobnoustrojów pod mikroskopem sa to zazwyczaj grubości en ne szkiełka przedmiotowe z wgłębieniem o znanej gtębokości i powierzchni podzielonej na kwadraty lub prostokąty. Używane sa komory Thoma, Howarda, BOrkere, Fuchsa-Rosenthala i inne. Różnią się one wymiarami powierzchni. Dane dotyczące powierzchni i głębokości podane sa na komorach. W komorach możliwe jest liczenie tylko większych komórek takich, jak drożdże, zarodniki pieśni i duże komórki bakterii.
Ograniczenia użycia komór wynikają stąd, ze grubość i głębokość komory uniemożliwia stosowanie obiektywów o dużej sile powiększającej.
Powszechnie stosowana jest KOMORA THOMA, zwana tez hemocyto-metrem (ryc. 50). Jest to grube szkiełko przedmiotowe z wgłębieniem o głębokości 0.1 mm podzielonym na 16 dużych kwadratów, z których każdy składy sie z 16 małych kwadracików o boku 0,05 mm. Powierzchnia jednego kwadratu wynosi 1/400 mm2, o objętość nad jednym kwadratem 1/4000 mmr Na siatkę komory nanosi się kroplę zawiesiny drobnoustrojów i przykrywa szkiełkiem nakrywkowym. Pod mikroskopem, stosując obiektyw powiększający 40x tub 60x, liczy sie komórki w 40 lub 80 małych kwadratach (w każdym kwadracie liczba komórek znajdujących się wewnątrz pola plus potowa znajdująca się na liniach) ■ oblicza sie średnią przypadającą na jeden kwadrat. Liczbę komórek w i cm3 badanego płynu oblicza się ze wzoru:
a b -4000 1000
gdzie:
a - Średnia liczba komórek przypadająca na jeden mały kwadrat, b - ewentualne rozcieńczenie zawiesiny.
103
0 0025 mm*
LICZENIE METODA BREEDA
2
Na znanej powierzchni szkiełka przedmiotowego, najczęściej i cm , rozprowadza sie znana objętość zawiesiny (najczęściej 0,01 cm3). Do nanoszenia próby służyć mogą mikropipetki lub kalibrowane ezy. Preparat po utrwaleniu barwi sie * liczy drobnoustroje pod mikroskopem z użyciem obiektywu immersyjnego. Metoda ta pozwala na oznaczenie liczby bakterii w badanym produkcie. Do prawidłowego przeprowadzenia badania przygotowuje sic trzy preparaty z tej samej zawiesiny. W każdym preparacie oblicza sic średnia z 20 pól widzenia, a następnie średnia z trzech preparatów.
Liczbę bakterii w 1 cm1 oblicza sic ze wzoru:
b
a' 2
gdzie: rt r • c
a - średnia liczba bakterii w 1 polu widzenia, b - powierzchnia preparatu,
c - objętość zawiesiny wprowadzonej na szkiełko przedmiotowe, nr2 - powierzchnia pola widzenia, promień pola (r) dla danego układu optycznego mierzy się za pomocą mikrometru okularowego.