Enzymatyczny test diagnostyczny -- GLUKOZA ET (POCh, Gliwice) ZASADA METODY
P-D-glukopiranoza zostaje utlenioDa przez oksydazę glukozową (GOD) [oksydoreduktaza P-D-glukoza : tlen, EC 1.1.3.4] do Iaktonu kwasu glukonowego (gIukono-5-lakton) (reakcja nr 1) z jednoczesną redukcją FAD do FADH2. Powstały glukono-5-Iakton zostaje przekształcony nieenzymatycznie w kwas glukonowy (reakcja nr 2), natomiast oksydaza glukozowa, będąca enzymem działającym cyklicznie, utlenia FADFL do FAD z jednoczesną syntezą H2O2 (reakcja nr 3). Obecna w mieszaninie reakcyjnej peroksydaza (POD) katalizuje reakcję rozkładu H2O2 z równoczesnym utlenieniem chromogenu (4-aimnoantypiiyna) (reakcja nr 4), przybierającego w formie utlenionej czerwone zabarwienie, którego natężenie jest wprost proporcjonalne do ilości powstałego nadtlenku wodoru, a tym samym do stężenia glukozy w badanym roztworze.
p-D-glukopiranoza-r FAD —glukono-5-Iakton FADH2 (1).
gIukono-5-lakton + PLO--& kwas glukonowy (2),
FADH2 + 02---—FAD + H202 (3),
chromogen + H2O2 ———barwnik + H20 (4).
Przyrost stężenia barwnika mierzy się na drodze pomiaru absorbancji przy 500-530 nm.
SKŁAD ZESTAWU TESTOWEGO:
1. bufor (fosforany, hydroksybenzoesan) o pH 7,0;
2. liofilizat enzymów (oksydaza glukozowa -GOD, min. 5 U/mJ, peroksydaza - POD, min. 2 U/ ml) i 0,28 mM 4-aixiinoantypiryna;
3. wzorcowe roztwory glukozy: 5 i 15 mM.
Do oznaczeń używa się roztwór roboczy otrzymany przez rozpuszczenie liofilizatu enzymów w buforze, zgodnie z załączoną instrukcją.
WY 13IÓ RCZO ŚĆ O ZNACZEN VA Metoda jest specyficzna dla D-glukozy.
\
WYKONANIE OZNACZENIA:
Przygotować próbę badaną, odniesienia i wzorcową, zgodnie z przepisem
podanym poniżej.
P
\
\
\
5