IMG�19

94 LUIGI ffBANDBLtO

OJCIEC

popraw la ląc mimo woli

Nie: „mam nadzieję", tylko „prawda”, „prawd ?-

DYREKTOR

Mówi „prawda** w formie pytania.

PIERWSZY AKTOR wskazując na Sulla a Ja usłyszałem: „mam nadzieję"

DYREKTOR

Alei to wszystko jednoI Dalej, dalejI Może tylko bar dziej naturalnie. Zaraz panu pokażę, niech pan patrzy.. Wchodzi na sceną i sam odgrywa rolę od chwili wejścia „Dzień dobry panience...”

PIERWSZA AKTORKA

Dzień dobry.

DYREKTOR

„Ach, ale panienka..."

Do Pierwszego Aktora, żeby mu zwrócić uwagę na sposób, w Jaki zagląda Pierwszej Aktorce pod kapelusz Zdziwienie... obawa... i zadowolenie...

Potem, zwracając się do Pierwszej Aktorki

„Ach!... Ale panienka... chyba nie pierwszy raz tu przychodzi, prawda?"

Znowu zwracając się porozumiewawczym spojrzeniem do Pierwszego Aktora

Rozumie pan?

Do Pierwszej Aktorki A pani wtedy: „Nie, proszę pana".

Znowu do Pierwszego Aktora

Słowem, ctt mam powiedtłećY Souplutel Glątkokll^,f Schodu m sceny

PIERWSZA AKTORKA

Nie. panie...

PIERWSZY AKTOR

Była panienka tu jut kiedy? Więcej raty?

DYREKTOR

Alei nie. nlecbłe pan zaczekał Przedtem pani W ukazu Im na Ptorwszą Aktorkę

musi odpowiedzieć twierdzącym ruchem głowy. „Była panienka tu Jut kiedy?"

Pierwsza Aktorka podnosi głowę, przymyka fakty za wstrętom oczy, a potom na znak Dyrektora kiwa głowę dwa razy

PASIERBICA

.    .. _    nie mogąc się powstrzymać

O mój Botel

Szybko zasłania sobie usta, toby pohamować śmiech

DYREKTOR odwraca ląc się

Cdi tam znowu?

PASIERBICA

szybko

Nic. nici

DYREKTOR do Pierwszego Aktora Teraz na pana kolej...

n w przekładzie dodano polskie tłumaczenie słowa souples-j _f0| dla lepszego zrozumienia.

_ ni fl/ISS Ł. WtoOIIo! WjrMł SfmmtSm