Bibliografia
Aron R.; Pokój i wojna między narodami (teoria). Warszawa 1995. Bailey S. H., International Studies in Modern Education, London 1938.
Bentham I, Wprowadzenie do zasad moralności i prawodawstwa, Kraków 1958.
Carr E. H., The Twenty Years Crisis, 1919-1939. An Introduction to the Study of International Relations, London 1939.
Chodges Ch., The Background of International Relations, New York
193 L
Confirence sur Penseignement du droit International et des relations internationales, Lwów 26, 27, 28 juin 1934. Correspondance, Proces-verbaux, Materianx, Lwów 1935.
Duroselle J. B,, UEtude, des relations intemationales. Ohjei, metho-des, perspectives, ,JRevue franęaise de Science politigue”, Octo-
hre-Deeemhre 1952, s. 676-701.
Ehriich L., Wstęp do nauki o stosunkach międzynarodowych, Kraków 1947.
Friedman W,, An Introduction to World Politics, London 1968.
Gilas i., Wstęp do nauki o stosunkach międzynarodowych, Toruń 1975.
Schmidt B. C., On the His tory and Historiography of International Relations, (w:) Carlsnaes W., Risse T,, Simmons B. A. (eds), Handhook of International Relations, London 2002, s. 9-16. Stawell M. The Growth Of International Thought, London 1929. Wright Q.. The Study of International Relations, New York 1955. Zimmem A. H., 'The Siudy of International Relations, Oxford 1931.
Obiektywny proces rozwoju ekonomiczno-społecznego ludzkości sprawił, że na pewnym jego etapie stosunki międzyludzkie zachodzące w obrębie rodów, plemion, narodów i państw przestały zaspokajać potrzeby ludzi i grup społecznych, Okazało się, że jednostki ludzkie oraz grupy etniczne, zawodowe, narodowe i państwa nie mogą trwale pozostawać w izolacji. Aby twórczo żyć i móc zaspokajać swoje rosnące potrzeby, muszą nawiązywać i rozwijać stosunki z innymi jednostkami, grupami społecznymi, narodami i państwami. Ci „inni” na początku byli zawsze „obcymi”. Kontakty z nimi rodziły procesy internacjonalizacji różnych dziedzin życia grup społecznych, narodów i państw. Procesy te stały się siłą napędową rozwoju stosunków międzynarodowych. W czasach najnowszych wiele z tych procesów zaczęto przybierać zasięg globalny.
Należy podkreślić, że prehistoryczna geneza nawiązywania i rozwijania kontaktów między rodami, plemionami, narodami i państwami obejmowała właśnie styk „obcych” i „nieznanych”. Z natury rzeczy wynikało, że nie byli oni ani wrogami, ani przyjaciółmi. Byli tylko „inni”, gdyż różnili się warunkami, bytowania, zachowaniami, językiem, wierzeniami, wyglądem lub zainteresowaniami.
W miarę rozwoju kontaktów wzajemnych owych „obcych” i „nieznanych” dochodziło do zderzeń ich zainteresowań i dążeń. W ich rezultacie zbieżne zainteresowania i dążenia „obcych” oraz „nieznanych” kreowały już „znanych'', a nawet „przyjaciół”. Kiedy zaś dochodziło między „obcymi” do konfrontacji zainteresowań i dążeń, wtedy różnice między nimi stopniowo wyolbrzymiano. W konsekwencji prowadziło to do narastania uprzedzeń wzajemnych, fobii
15