mo 5

- 251

my* Montowany przedmiot przesuwa się od stanowiska do stanowiska wzdłuż linii montażowej. Wyposażenie poszczególnych stanowisk umożliwia pełną mechanizację pracy. Możliwy jest więc znaczny spadek pracochłonności.

18.3* Metody montażu

W zależności od dokładności wykonania części, z których montowany jest mechanizm stosujemy jedną z następujących metod montażu:

1)    pełnej zmienności,

2)    częściowej zmienności,

3)    selekcji,

4)    kompensacji.

Metoda montażu przy pełnej zamienności opiera się na dokładności wykonania poszczególnych ogniw łańcucha wymiarowego w granicach tolerancji ustalonych przez konstruktora, dzięki czemu uzyskuje się wymaganą dokładność ogniwa zamykającego we wszystkich łańcuchach wymiarowych.

Zasadniczo dąży się do montażu według metody pełnej zmienności, ponieważ w tym przypadku montaż jest najprostszy.

Wielką zaletą tak montowanego mechanizmu jest możliwość wymiany części zużytych czy też uszkodzonych bez konieczności dopasowywania. Jednakże stosowanie tej metody jest możliwe tylko wtedy, gdy części składowe wykonywane są w bardzo wąskich tolerancjach. Wymaga to oczywiście stosowania specjalnego oprzyrządowania, które opłacalne jest tylko w przypadku dużej produkcji. A więc montaż realizowany wg metody pełnej zamienności może mieć zastosowanie tylko w produkcji masowej i wielkoseryjnej. Dodatkowym warunkiem realizacji tego montażu jest zachowanie ekonomicznej dokładności obróbki.

Stosowanie metody pełnej zamienności jest szczególnie uzasadnione w następujących przypadkach:

1)    w przypadku części o dużych rozmiarach, których obróbka jest kosztowna;

2)    w przypadku części produkowanych masowo;

3)    w przypadku wysokiej dokładności wyrobów;

4)    w przypadku części o bardzo skomplikowanym kształcie*