Lectio septima

LECTIO SEPTIMA

• Deklinacja II (rodzaj nijaki) - (nom. sg. - um, gen. sg - i).

Do deklinacji II należą rzeczowniki rodzaju nijakiego, które w nom. sg kończą się na - um, a w gen. sg. mają końcówkę - i.

Wzór odmiany rzecz. deki. II rodzaju nijakiego

1 Casus	Singularis	Pluralis
: Nom.	cavum	cava
Gen.	cavi	cav5rum
Dat.	cavo	cauis
Acc.	cavum	cava
Abl.	cavo	cavis
Yoc.	cavum	cava

Według tego wzoru odmieniają się również przymiotniki deki. II rodzaju nijakiego zakończone w nom. sing. na -um, np.: longum (długie) magnum (wielkie), nigrum (czarne), pulchrum (piękne).

Wzór odmiany przymiotnika deki. II rodzaju nijakiego

Casus	Singularis	Pluralis
Nom.	longum	lonsa
Gen.	longi	longórum
Dat.	longo	łongis
Acc.	longum	longa
Abl.	longo	longis
Voc.	longum	longa

Rzeczowniki deklinacji II pochodzenia greckiego

Rzeczowniki deki. II rodzaju nijakiego pochodzenia greckiego zakończone są w nominativus singularis na -on, np.: sceleton (szkielet, kościec), organon (narząd), pharmacon (lekarstwo).

Rzeczowniki te zlatynizowały się i dlatego w nom. sing. obok formy sceleton można spotkać formę sceletum.

Wzór odmiany rzeczownika deki. II rodź. nijakiego pochodzenia greckiego

Casus	Singularis	Pluralis	Casus	Singularis	Pluralis
Nom.	sceleton	sceleta	Acc.	sceleton	sceleta
Gen.	seeleti	sceletórum	Alłl.	sceleto	sceletis
Dat.	sceleto	sceletis	Yoc.	sceleton	sceleta

1