W niektórych językach połączenia liter stanowią osobny znak pisma (element alfabetu &ndsh; literę). W takich przypadkach można mówić o ligaturach językowych.
Niektóre ligatury językowe, krój Bembo
Niektóre ligatury językowe, krój Bembo Ligatury z niestykającymi się literami
W ligaturach litery nie muszą być ze sobą połączone. O obecności takich właśnie ligatur decyduje projektant kroju (ustalając taką a nie inną odległość sąsiadujących liter) czy kompatybilność (np. gdy w wersji pochyłej litery nachodzą na siebie, a w wersji prostej nie - wtedy w foncie z prostą wersją kroju w miejscu ligatury są umieszczone po prostu dwie litery obok siebie). O tym, że jest to ligatura świadczy fakt, iż połączone litery są traktowane (i zakodowane w foncie) jako jeden znak falifL
Ligatury standardowe z niestykającymi się literami, krój Chianti
Granice pomiędzy niektórymi ligaturami standardowym, ligaturami estetycznymi i ligaturami językowymi są dosyć płynne. Często o tym, czy dana ligatura została stworzona z pragmatycznych czy estetycznych przesłanek decyduje konkretna realizacja. Np. niemieckie połącznia liter »ch« można zaliczyć zarówno do ligatur językowych jak i estetycznych, czasami wręcz do ligatur standardowych.
Różne realizacje ligatury »ch«, rodzina Chianti