Oi elektryczno serca
~ ■ — I
6. Nieprawidłowy obraz zalamków i odcinków
Oś elektryczna serca niezdefiniowana i nieokreślona
Oś elektryczna określona jest jako niezdefiniowana, jeżeli kierunek średniego wektorj depolaryzacji komór znajduje się w przedziale od —90 do +/—180 stopni.
Do naczęstszych przyczyn należy znacznego stopnia przerost prawej komory i sen* płucne.
Ryc. 18. Oś elektryczna serca niezdefiniowana -90*
Lewogram
Oś niezdefiniowana
O osi elektrycznej nieokreślonej mówimy, gdy we wszystkich trzech odprowadzeniad kończynowych dwubiegunowych suma algebraiczna zalamków równa się zero. Układ tea nie ma znaczenia patologicznego.
Wyznaczanie kierunku osi elektrycznej ułatwia spostrzeżenie, że przy odchyleniu oś elektrycznej w prawo zespoły QRS w odprowadzeniach I i III skierowane są do siebie (8 najwyższy w III, głęboki S w I), a przy odchyleniu osi elektrycznej w lewo zespoły QRS i tych odprowadzeniach skierowane są rozbieżnie (R najwyższy w I, głęboki S w III)
Normogram Prawogram
Zmiany kształtu zalamków i odcinków EKG mogą być spowodowane przez czynniki fizjologiczne (różnice budowy ciała, pozycja serca w klatce piersiowej), pierwotne choroby serca (kardiomiopatie), wtórne choroby serca (zapalenie, miażdżyca), choroby pozasercowe (choroby tarczycy) oraz leki.
Część stanów chorobowych posiada specyficzny obraz elektrokardiograficzny (zaburzenia rytmu i przewodzenia, zaburzenia ukrwienia mięśnia serca) pozwalający na wnioski rozpoznawcze. Często jednak występują zmiany niespecyficzne, o małej swoistości, których ocena musi być ostrożna. Można je jedynie interpretować łącznie z danymi z wywiadu, badania fizykalnego i ewentualnie wynikami badań laboratoryjnych. Czasami konieczne jest porównanie zmian w kolejnych elektrokardiogramach. Ocenę EKG utrudniają również szerokie granice normy nakładające się na strefę wartości patologicznych.
W następnym rozdziale przedstawiono zmiany kształtu zalamków i zmiany przebiegu odcinków, które mają znaczenie diagnostyczne. Ich zestawienie powinno ułatwić wykrywanie odchyleń od normy w interpretowanych EKG. Należy jednak pamiętać, aby zmian kształtu poszczególnych składowych elektrokardiogramu nie rozpatrywać w sposób odosobniony lecz wspólnie z innymi składowymi oraz poddawać analizie wszystkie odprowadzenia EKG.
Zmiany załamka P 1. Zalamek P niewidoczny:
a. zahamowanie zatokowe lub blok zatokowo-przedsionkowy
1 1 i 1
32
b. rzekomy brak zalamków P
- pobudzenia z łącza przedsionkowo-komorowego (załamki P ukryte w zespołach QRS)
— częstoskurcz (załamki P ukryte w zaiamkach T poprzedniego pobudzenia)
I c. nieregularne fale „f”
— migotanie przedsionków d. regularne fale „F”
— trzepotanie przedsionków