P1030867

Literatur? wyodrębni si? w druku prze* poprzedzenie m zestawu skrótem Lit...

57

Zestaw bibliograficzny porządkuje się w układzie alfabetycznym autorów tytułów prac zbiorowych.

Ii. Przekąsy źródłowe

58

Opisy bibliograficzne wcześniejszych wydań, traktowane jak kopie (por. pkt 9), zestawia się w oddzielną grupę bez względu na wartość naukową edycji.

59

Opisy wydań wyodrębnia się w druku przez poprzedzenie ich zestawu skrótem Wyd.;.

60

Zestaw wydań porządkuje się w układzie chronologicznym, a każdy opis zaopatruje się znakiem (W), do którego dodaje się numer porządkowy, np. (W3).

C Nazwisko odczytującego inskrypcję 61

Jeśli w odczytywaniu inskrypcji udział brała więcej niż jedna osoba, po zestawie wydań zamieszcza się unię i nazwisko autora odczytu, poprzedzone wyrazem: Odczytał(a).

D. Uwagi wydawcy 62

W przypadku wątpliwości, co do autentyczności pojedyncze) inskrypcji czy ustaleń chronologii, konieczności odnotowania sta-

nu zachowania inskrypcji, zabiegów konserwatorskich itp.. gólów ważnych dla krytyki formalnej źródła, wydawca gromadzi nieodzowny materiał, treściwie go redagując i umieszcza po nazwisku odczytującego. Materia! ten graficznie wyodrębniany jest w druku przez poprzedzenie go wyrazem: Uwaga:.

Rozdział VII Przypisy rzeczowe

63

Przypisy rzeczowe umieszcza się pod tekstowymi, po każdej inskrypcji. Do ich oznaczenia służą cyfry arabskie, którymi rozpoczyna się na nowo każda jednostka edytorska.

64

Przypisy rzeczowe mają za zadanie zgromadzić niezbędny materiał informacyiny do krytyki formalnej inskrypcji oraz przygotować jej analizę. Nie mogą jednak przeprowadzać owej analizy, a tym bardziej dostarczać gotowych interpretacji. Stąd winny być zredagowane możliwie dokładnie i krótko.

65

Przypisy rzeczowe, odsyłając do tekstu inskrypcji, objaśniają:

a)    przytoczone źródła i allegaty.

b)    opisane fakty i zdarzenia historyczne.

c)    wymienione osoby,

d)    występujące nazwy miejscowe,

ej zapisy chronologiczne wymagające weryfikacji, a także inne informacje, które, zdaniem wydawcy, są ważne z punktu widzenia krytyki formalnej.

66

W objaśnieniach przypisów rzeczowych wykorzystuje się jedynie informacje opublikowane bez sięgania do źródeł rękopiśmien-nych.