P1190629

L - zasięg czoła strumienia

Część przenikająca stmmienia

Część rozproszenja

Część stmmienia tworząca

strumienia

wstępna

strumienia

mieszaninę

Przestrzeń

głównego

Przestrzeń tworzenia mieszaniny

strumienia

Rys. 5.4. Model strumienia paliwa zaproponowany przez Fujimoto — CIMAC — przybliżone wartości współczynnika nadmiaru powietrza w różnych strefach strumienia wg SHELL Lexikon Verbrennungsmotoren; punkt 1 — 3,2, punkt 2 — 1,6, punkt 3 — 1,0, punkt 4 — 0,8, punkt 5 — 0,6

Strumień paliwa jest określony przez następujące parametry (rys. 5.4):

—    zasięg,

—    kąt wierzchołkowy,

—    dokładność i jednorodność rozpylenia paliwa.

Zasięg strumienia jest to odległość od wylotu rozpylacza do najdalej położonego punktu wierzchołka strumienia. Zbyt duży, niezamierzony zasięg strumienia spowoduje dolatywanie i osiadanie kropelek na ściankach komory spalania, co w większości klasycznych komór z bezpośrednim wtryskiem bądź komór wirowych jest niepożądane. Zbyt mały zasięg strumienia powoduje niewykorzystanie ładunku powietrza zawartego w komorze spalania.

Kąt wierzchołkowy strumienia jest zależny od typu rozpylacza oraz ciśnienia ośrodka, do którego następuje wtrysk. Im kropelki paliwa mają mniejszą średnicę, tym prędzej zostają zahamowane i odchylając się od osi strumienia, powodują zwiększenie się jego kąta wierzchołkowego.

Na rysunku 5.5 przedstawiono przykład przebiegu zmiany długości i szerokości strumienia, a także prędkości czoła strumienia w funkcji kąta obrotu

Rys. 5.5.

Długość, szerokość oraz prędkość czoła strumienia w funkcji kąta obrotu krzywki pompy wtryskowej (dane odnoszą się do rozpylacza jednootworowego o średnicy 0,6 mm i przy ciśnieniu wtrysku ok. 18 MPa)

92