P5280971

odrębnkwiyrh według kryteriów treściowych. Bp. książki naukowej, tki technicznej, książki dziecięcej, książki popularnej etc, obok biblłołogicznych częściej korzysta z ogólnej bosy źródłowe) historii teratury. nauki i kultury.

Najstarsza spośród historycznych dyscyplin bibltologicznych — h riogralła bibliotek — określiła chyba najwyraźniej krąg potrzebnych źródeł. Nic cytując tu Już powszechnie znanego dawniejszego pism mc twa polskiego, niemieckiego, angielskiego wspomnijmy oryginalną p hkację Ił- J. de Vłeeschauwera, profesora Univeraty ot South Afriq w Pretorii. Od 1955 r. wydawał on czasopismo ..Mousaion”. które ni wyłącznie wypełnia! własnymi tekstami odnoszącymi *:ę głównie do storii bibliotek Dal także typologią źródeł do historii bibliotek (£*cyc poetfio o/ librory bufory w numerze 2 i 3 x 1955 r.) I w ponad stu num*. nch czasopisma pokazał jak sprawnie można kształtować i wykorzystywać warsztat źródłowy.

Tradycyjna historia bibliotek (jak w łłaadbueh der BłbUothekswis. m*chaft pod redakcją Frltza Milkaua, 1031-1942, 2 wyd. 1952-1981) raz-wlnela się współcześnie w kierunku historii bibliotekarstwa (Goschichtt des Blbliolhekswesens, istorlja bibliotecznego dlola), a takie w stront historii czytelnictwa, użytkowania książki, dąży zatem do nowych powiązań z historią literatury i nauki, i z ogólną historią kultury⁹*. Historia bibliotek i bibliotekarstwa może być ujmowana zarówno jako składnik historii systemu książki (zatem w ramach historiografii książki) jak też jako historyczna część problematyki bibliotekarskiej (więc w obrąbie autonomicznego bibliotekoznawstwa). Niezależnie od podejścia kanon użytecznych źródeł jest bogaty. Wskażmy na dwie nowsze próby ich klasyfikacji pochodzące z obu państw niemieckich.

Alexandcr Greguletz dzieli źródła do historii bibliotek na cztery grupy:

„1. Materiały oficjalne, dokumenty puństwowe, które określają podstawowe linie rozwojowe bibliotekarstwa (np. postanowienie partyjne lub postanowienia organizacji społecznych odnoszące się do bibliotekarstwa):

2.    Materiały archiwalne i źródła drukowane, które zawierają informacje o powitaniu i rozwoju bibliotek, ich pracy, o działalności poszczególnych organizatorów bibliotekarstwa (np. takie materiały statystyczne, dokumenty organizacji naukowych, katalogi biblioteczne, sprawozdania rachunkowe, sprawozdania z działalności, formularze czytelnicze i ł*»>* drukowane materiały o działalności bibliotek; pamiątniki itd.)

3.    Zbiory biblioteczne lub ich cząści;

4.    Opracowania z historii bibliotekarstwa, któro w całości lub cząó* tiowo opierają slą na zaginionych źródłach".

■ Zob. min. Ą. j. Cierń Jak: O Uoorktlctotklęh osnowach UtorM WMłoface* ae0o dieta. .Biblioteki SSfiR" 1IT» wyp. 33 o,    Ł Sauppe: DINMhckswtP-

•ouchaft and Bibilothcksforsehunff, (W:J Zer Thoork ««4 Prerii dei nodonta Bibliothrkiwsitns. Bd. 1 GttatiwM/łNcJta Aiptkfe. MUnchen itłf $. KL

no

in

wj