KLASYCYZM I GENEZA ROMANTYZMU
37. Józef Pitschmann, 38. Józef Pitschmann, Portret Tadeusza
Portret Honoraty Drohojowskief, LGS Czackiego, pastel, po 1806, MN W
tacji. Często umieszczał ich na tle malowniczej przyrody i nieco dramatycznych układów chmur {portretMacieja Starzewskiego, lata dwudzieste). Portrety te zapowiadały konwencję biedermeieru.
Z Krzemieńcem i Kamieńcem Podolskim, gdzie uczył w gimnazjum, związany był Mateusz Baccelli (1769-1850), Włoch z Lukki, absolwent rzymskiej Akademii Św. Łukasza, też sprowadzony przez Czackiego w 1806 roku. Malował portrety szlachty, utrzymane w typie późnego malarstwa Bacciarellego i obrazy religijne (Wskrzeszenie Piotrowina). Lekcji rysunku i malarstwa udzielali w Krzemieńcu łużyczanin Jan Bogumił Larius (1776-1842), wykształcony w drezdeńskiej Akademii, autor miniaturowych portretów (np. Barbary i Tadeusza Czackich), akwarelowych martwych natur i pejzaży (Widok świątyni w Puławach) oraz — Józef Narcyz Kajetan Seydlitz (1789-1845), uczeń Vogla w Warszawie i wiedeńskiej Akademii, pejzażysta {Wodospad wMalejowcach, rysunek).
Na ziemiach zajętych przez Prusy—w Gdańsku, Elblągu, Toruniu i Poznaniu nie było większych skupisk artystycznych.
W Gdańsku działali niemieccy malarze: wspomniany już dyrektor Kunst- und Handwerkschule—Johann Adam Breysig (1766-1831), pochodzący z Nadrenii, autor rysunkowych pejzaży m.in. z Gdańska i Malborka; Carl Friedrich Meyerheim