PA319990

KLASYCYZM I GENEZA ROMANTYZMU 53

(1786-1837), znany z wizerunków mieszczan (burmistrza Wernsdorfa, około 1810, introligatora Reimana) i oficerów francuskich z czasów Wolnego Miasta Gdańska, a także portretów matki i ojca (około 1830) oraz Michael Karl Gregorovius (1786-1850), twórca biedermeierowskich widoków starego miasta [Długi Targ w Gdańsku, 1832) i okolic [Przeróbka na Wiśle, 1843).

| Po wyjeździe Gładysza do Warszawy jedynym profesjonalnym malarzem w Poznaniu był śląski Niemiec, ożeniony z Polką, Ludwik Fuhrmann (1783-1829), który po studiach w akademiach w Pradze, Dreźnie i Wiedniu odbył z Edwardem Raczyńskim w 1814 roku podróż do Turcji, ilustrując jego Dziennik podróży do Turcji (wydany w 1821 roku). Malował portrety (m.in. Portret zbiorowy rodziny Raczyńskich) i sceny religijne.

Początek XIX wieku przyniósł rekonstrukcję życia artystycznego na terytorium dawnej Rzeczypospolitej. Obok dominującego niegdyś, w związku z mecenatem królewskim, środowiska warszawskiego ukształtowały się ponownie ośrodki artystyczne w Wilnie, Krakowie i Lwowie, których sztuka szybko uzyskała odrębne cechy stylistyczne i specyfikę tematyczną. Istotne było także stworzenie wyższych szkół artystycznych. Wyzwoliły one twórców z zależności od prywatnych mecenasów czy cechów i wykształciły grupę artystów o wysokim statusie społecznym. Dzięki wystawom, konkursom oraz krytyce artystycznej sztuka po raz pierwszy dotarła do szerszych kręgów społeczeństwa.