Tak jak w przypadku obrony przed zagrożeniem bronią palną krótką, kluczowymi elementami obrony przed zagrożeniem bronią długą są: zejście z „linii strzału", zablokowanie broni z równoczesnym kontratakowaniem i następnie odebranie broni napastnikowi. Kontrola broni, która w przypadku broni długiej jest trudniejsza, gdyż jest ono trzymana oburącz, musi uwzględniać bezpieczeństwo własne oraz osób trzecich: wylot lufy w czasie wykonywania wszystkich elementów obrony musi być skierowany poza obrys ciało broniącego się i - no ile to możliwo - w kierunku wykluczającym przypadkowe postrzelenie osób będących w pobliżu.
a) obrona przed zagrożeniem karabinkiem z przodu - zejście „do wewnątrz" (fol. a-e):
- żołnierz zb>jo lufę broni z natychmiastowym jej przechwytom drugą ręką
- równocześnie ręką rozpoczynającą obronę dochwytuje broń w okolicy kolby z obniżeniem postawy (przedramiona usytuowane pionowo i równolegle do siebie blokuj ewentualny kontratak uderzeniem kolbą)
równocześnie kontratakuje kopnięciem w strefę krocza, uderza lufą w szyję napastnika i zabiera broń (ruchem okrężnym przypominającym wiosłowanie w koiaku - fot. e|
- dystansuje się do użycia broni
fot
P0DR«2NIK MIT0DYC2NY 00 PROGRAMU YfWBK
b) obrona przed zagrożeniem karabinkiem z przodu - z „zejściom na zewnątrz" (fot. a-e):
- żołnierz zbija lufę broni jedną ręką
• równocześnie uderzając przedramieniem drugiej ręki. przemieszcza się za plecy napastnika, obezwładniając go i odbierając mu broń
>/. 04/050 pned loęioiralem bronię palnę dłoęę
łoi o
c) obrona przed zagrożeniem karabinkiem z tyłu
- z „zejściem do wewnątrz* (fot. a-f):
- żołnierz wykonuje lekki skręr głowy w kierunku napastnika, kontynuując tuch. zbija lufę broni bliższym ramieniem
i odwraca się, przekierowując broń na zewnątrz
- podchwytem i ściągnięciem do tułowia karabinka zablokowujc broń i drugą ręką zedoje napostnikowi cios w głowę,
o nostępnie dochwytuje broń w okolicy kolby
- równocześnie kontratakuje kopnięciem w strefę krocza, uderza lufą w szyję napastnika i zabiera broń
(ruchem okrężnym przypominającym wiosłowanie w koniku)
- dystansuje się do uzyoa broni
fot. ł
for. d
P0DR«2NIK M170DYC2NY 00 PROGRAMU YfWBK
d) obrona przed zagrożeniem karabinkiem z tyłu z „zejściem na zewnątrz" (fot. a-e):
- żołnierz wykonuje lekki skręt głowy w kierunku napastniko, kontynuując ruch, zbijo lufę b'oni bliższym ramieniem i odwraca s>ę, przekierowując broń na zewnątrz
podchwytem i śCiągnięocm do tułowio karabinka znblokowuje broń, drugą ręką zodoje napastnikowi cios w głowę • dochwytuje broń w okolicy koi by
- równocześnie kontratakuje kopnięciem w strefę krocza, zabiera broń i dystansuje się do użycia broni
P0DR«2NIK MHODYCZNY 00 PROGRAMU WWBK
fot.
Wariant II
Obrona przed zagrożeniem karabinkiem z tyłu z „zejściem no zewnątrz* wykonana Z ramionami w górze ffot. o-f).
Icł. e
Ucząc obrony przed zagrożeniami bronią palną długą, należy bezwzględnie egzekwować zasodę, że wylot lufy karabinka w czosie wszystkich faz obrony musi być skierowany poza sylwetkę obrońcy.
1. Uczymy wykonywania techniki w bardzo wolnym tempie, metodą całościową, ze współćwicrącym łrzymającym broń, kładąc nacisk na sposób przechwytywania broni.
2 W początkowej fazie nauczania zalcco się przykładanie broni do głowy lub tułowia, nawet z lekkim ruchom ..pchonia" karabinkiem (bez przemieszczania się).
3. Jw. ze zwiększaniem tempa ćwiczenia.
1. Wykonywanie wszystkich wariantów obrony w wolnym tempie, ze zmioną współćwiczących.
2. Jw, ze zwiększaniem tempo ćwiczenia.
3. Wykonywanie obrony przy szontożu z różnych kierunków i pozycji wyjściowych.
4. Jw. w ruchu.
5. Jw. w różnym otoczeniu i no zróżnicowanym podłożu.
154