phi s3

U podstaw powyższej procedury analizowania pozycji kwestionariusza leży założenie, że związek między ogólnym wynikiem kwestionariusza a daną pozycją ma charakter liniowy, tzn., że odpowiednio do wzrostu procentu odnoszących się do danej pozycji wyników zgodnych z kluczem zwiększa się ogólny wynik kwestionariusza.

Przy obliczaniu scharakteryzowanych tu trzech współczynników korelacji na podstawie analizy grup ekstremalnych korzystamy zazwyczaj z gotowych abaków i tablic. Korzystanie z nich jest bardzo proste; musimy tylko obliczyć proporcję osób odpowiadających zgodnie z kluczem na daną pozycję w wydzielonych z całej próby grupach: dolnej i górnej. Wstawiając te dane do „boczku" i „główki” odpowiedniej tabeli lub abaku otrzymamy na przecięciu 'danego wiersza i kolumny szukaną wartość współczynnika korelacji.

A bak do obliczania wartości współczynnika r_pM podaje Guilford (1954, s. 429). Także Guilford podaje abak do obliczania wartości współczynnika /v>, ze skrajnych grup obejmujących po 27% całej próby. Natomiast tablice do obliczania współczynnika r_h, ze skrajnych grup obejmujących po 27% całej próby podają: Thorndike (1961, s. 345-351: są to tablice Flanagana) i Fan Chung-Teh (1952). Skróconą tablicę Flanagana podaje Tatę (1964). Abak do obliczania współczynnika phi ze skrajnych grup obejmujących różny procent osób z całej próby podają: Guilford (1954, s. 431) oraz Hubbard i Clemans (1972, s. 63), a odpowiednie tablice — Jurgensen (1968), który także podaje wzór na współczynnik phi, obliczany ze skrajnych grup:

phi -

fst-ft

V(J«+fd • (2'

(5)

gdzie: f_v i /,) to proporcje osób odpowiadających zgodnie z kluczem w górnej i dolnej grupie, które obejmu-