PICT5416

W' jakim wieku najlepiej jest posiać dziecko do przed-szkoła? Ja mam trzylatka i waham się, czy nie za wcześnie posyłać go w tym wieku do przedszkola. Dziecko sąsiadki w ogóle nie chodziło do przedszkola, nawet do zerówki, i widzę, jaką gehennę przeżywa matka i dziecko w klasie pierwszej. Jest w ogóle nieprzystosowany, nie umie się bawić z dziećmi i zachowąje się jak Jakiś dzikus.

Podzielę się moimi spostrzeżeniami z wieloletniej praktyki po-radnianej. w czasie której miałem do czynienia z dużą liczbą dzieci w wieku przedszkolnym. Prawdą jest, że nie wszystkie trzylatki dobrze znoszą przebywanie w dużej grupie (dotyczy to zwłaszcza pierwszego dziecka w rodzinie). Jednak już od 5. roku życia do przedszkola powinny uczęszczać wszystkie dzieci. Przedszkole bowiem w dużym stopniu wyrównuje braki. jakie w wychowaniu dziecka popełniamy w domu. zresztą często w sposób niezamierzony. Dzieci, które wcześniej niż w zerówce zetknęły się z grupą rówieśniczą, są z zasady bardziej uspołecznione, lepiej przygotowane do rozpoczęcia nauki szkolnej. A dzieje się tak dlatego, że w' przedszkolu w sposób planowy i konsekwentny realizowany jest program dydaktyczno-wychowawczych oddziaływań ukierunkowanych na dziecko. W domu natomiast z planowością, a zwłaszcza konsekwencją oddziaływań wychowawczych, realizowanych w formie zabawy, mamy z reguły kłopoty. W przedszkolu dziecko ma do dyspozycji wiele różnorodnych zabawek (zwłaszcza gier dydaktycznych), zazwyczaj więcej niż w domu. 1 - co ważne - są one dobrane stosownie do wieku, a nie kupowane dość przypadkowe. Zabawy tematyczne i dydaktyczne są planowo organizowane przez nauczycielki, a ich repertuar jest z całą pewnością większy i bardziej urozmaicony. W przedszkolu ponadto są organizowane zabawy, o których w^f domu się zapomina albo których świadomie się nie organizuje (bo dziecko brudzi), takie jak np. lepienie z plasteliny i gliny, wycinanie, malowanie farbami - pędzlem lub palcami. Pozwalają one na rozwijanie i ćwiczenie różnych sprawności dziecka, zwłaszcza sprawmości manualnej (bardzo ważnej

w chwili rozpoczynania nauki pisania). Gry l zajęcia ruchowe sprawiają także, że dzieci te są sprawniejsze ruchowo, łatwiej rozumieją polecenia, mają lepszy kontakt z rówieśnikami i dorosłymi. Tak więc ze względu na dobro naszego dziecka powinniśmy uczynić wszystko, aby przynajmniej dwa lata przed rozpoczęciem nauki w szkole mogło ono przebywać w rówieśniczej grupie przedszkolnej.

Dziecko ostatnio zwróciło mi uwagę, że zawsze zadaję mu takie same pytania. To prawda, że po przyjściu do przedszkola pytam, czy był grzeczny i czy u>szystko zjadł. A o co mam pytać?

Uważam, że lepiej byłoby spytać, co dziś robił, czy dobrze się bawił, czego nowego się nauczył i porozmawiać z nim o tych sprawach. Pytać należy zawsze o konkrety, prowokując rozmowę pytaniami typu: .Powiedz cos więcej o tym..." lale nie pytać, czy wszystko zjadł i czy był grzeczny). Jeśli powie, że np. coś mu się nie udało albo że jakąś pracę wykonał źle. to zamiast go krytykować może należałoby powiedzieć: -Jestem pewna, że następnym razem postarasz się lepiej i wtedy na pewno ci się uda".

Moja córka codziennie przed wyjściem z domu płacze i mówi, że nie chce chodzić do przedszkola. Szuka różnych wymówek, aby do niego nie pójść: raz boli ją głowa, innym razem skarży się na ból brzucha. A ostatnio już drugi raz przed wyjściem do przedszkola miała torsje. Czy jej to szybko przejdzie, czy może lepiej zrezygnować z przedszkola?

Większość dzieci do 3. roku życia wzrasta i rozwija się wyłącznie w środowisku najbliższej rodziny. Zna dobrze swoje mieszkanie, w którym ma swoje łóżeczko i swoje zabawki. Otaczane jest troskliwą opieką rodziców, zwłaszcza matki, która w sytuacji najmniejszego zagrożenia przywraca spokój, ład i poczucie bezpieczeństwa. I nagle pewnego dnia dziecko musi zostać samo poza domem, w nieznanym mu pomieszczeniu. z obcymi dziećmi i dorosłymi.