170
■ l
Swymi konouni tkwi antropologia lyntiokaM w antropologa ■Mi)ktśAirj dotyciy tych rwie tarta. którzy pozostawali pod wpływem trzech Urnowych postaci. aa krótko p> w igąi jch run aa Uniwersytecie w Chicago w 1970 roku. C. Gema, V. W. Turawa iD. Srharidrni- Pnamoodrłrialywaois atniktatalimnaC LewStraus-u i jtfD podejścia. w którym ohacaa jest analogia kultury i języka, antropologia symboliczna odeszła od tych żróddL Jej odmienność "HtsIs się ze sprzeciwem wobec naukowej metodologu, aa jaao i zdecydowanie wyartykułował w swoich paniach C Geertz oraz i na-ypok Irairm kulturowego partykularyzmu, którego tradycje nęialj czasów F Boasa i takich jego sukcesorów, jak IL F Bcasdict. Pomimo oddziaływania urukturalumu (zwłaszcza marksistowskiego) w latach 60. i wczesnych 19, później dało się odczuć zdecydowane przesunięcie w tueruaku optyki laterywctacyjnąj. .fok grawitacyjna kej międzydyt-cyptinamej orientacji m dtlnaaośriaaai do lingwistycznych metafor wyznaczają trzy bieguny znane jako syn tak tyka (gramatyka języka kultury), semantyka (znaczenie) i pragmatyka (zasady rudna praktycznym stosowaniem znaków, socjolingwistyka kultury)”*’.
Antropologia symboliczna pomada wisie wspólnych cech z antropologią kognitywną, ale w jej obrębie staijt także kontrastowe rozwiązania. Obydwie zgndair traktują ktdtarę jako system senuctyca ay, jednak dla przedstawicieli antropologii symbolicznej ważniejsze jest przekonanie, że stanowi ona system rym boli albo splot znaków, czyi nosicieli wiadomości i ich marud, który tworzy podstawy da konstruowania rzeczywistości. Symbole posiadają różne funkcje znaczące i psychologiczne, a kultura pojawia aę w wynika nspięris. jakie nieustannie istnieje pomiędzy doświadczeniem indywidualnym a społecznie ustalonymi formami wyrażania tego doświadczenia. Koacap
1.MI. My ^ rAlMf.nhyA łyfmgtfc kiiSufa.
wych dużą środki figuratywne i kojarzenie pojęć. Zasady danej kultury i natura jej kodu powoduje, że znak może być e mnisi aa jednego lub widu znaczeń Gdy czyjeś twarz jest uśmiechnięta, to ów uśmiech oznaczać może zarówno radość, jak i kpinę, wyrażać może cynizm tub
być zachętą do określonego działania
” L J LuksU. CsSnld « IrsUwy. Nmm p*np*ktywy « aniropotogił adgpąj Wimm 1998, l 170.