RZS (7)

7

1.    Operacie zapobiegawcze, polegające na wycięciu błony maziowej stawu lub błony maziowej pochewki

ścięgna.

•    Wycięcie błony maziowej (synowektomia) wykonane we wczesnym okresie r.z.s. chroni staw lub ścięgno przed niszczącym działaniem ziarniny zapalnej, powodując często powrót funkcji i zahamowanie procesu zapalnego w stawie.

•    Często wykonywanym zabiegiem jest synowektomia stawu kolanowego.

2.    Operacie korekcyjne i rekonstrukcyjne

•    Mają na celu usunięcie istniejących zniekształceń i możliwie najlepsze odtworzenie funkcji narządu ruchu.

•    Należą one do klasycznych zabiegów chirurgii ortopedycznej. Istotnym osiągnięciem w odtwarzaniu funkcji stawów jest wykonywanie całkowitej alloplastyki stawu przy użyciu różnego rodzaju endoprotez (alloplastyka stawu biodrowego, kolanowego, stawów palców rąk).

3.    Usztywnienie stawu

•    znosi bóle,

•    usuwa nieprawidłowe ustawienie kości w stawie

•    poprawia funkcję kończyny (np. usztywnienie stawu promieniowo-nadgarstkowego lub stawu skokowego dolnego).

Zaopatrzenie ortopedyczne umożliwia wielu chorym chód i samoobsługę.

•    kule pachowe, łokciowe, laski,

•    balkoniki do chodzenia,

•    aparaty stabilizujące stawy,

•    wkładki lub buty ortopedyczne,

•    przybory do samoobsługi,

•    wózek inwalidzki.

Psychoterapia - należy rozpocząć już we wczesnym okresie choroby i stosować ją stale.

•    pozyskanie zaufania chorego i przekonanie go, że bez jego czynnej współpracy wyniki leczenia będą niezadowalające,

•    nie wolno w żadnym wypadku straszyć chorego widmem ciężkiego inwalidztwa w razie niestosowania się do zaleceń kinezyterapeuty,

•    nie można więc ganić go za źle wykonane ćwiczenia lub okazywać zniecierpliwienia z tego powodu,

•    należy natomiast w sposób taktowny zachęcać pacjenta do dalszych prób i wysiłków, nie szczędząc pochwał za aktywną jego współpracę,

•    uznanie dla ogromnego trudu chorego ćwiczącego pomimo bólów stanowi dla niego zachętę i bodziec do dalszej pracy nad sobą,